میانگین باقیمانده ی عمر از مهم ترین مفاهیم قابلیت اعتماد است که کاربردهای فراوان در زمینه های مختلفی مانند تحلیل بقا در تحقیقات پزشکی، مطالعات بیمه ی عمر، علوم اجتماعی و برخی از دیگر پ‍ژوهش های آماری دارد. یک واحد را با سن t در نظر بگیرید به این مفهوم که تا زمان t در حال کار باشدو همچنان بتواند بعد از آن نیز به عملکرد خود ادامه دهد. باقیمانده ی عمر این واحد بعد از زمان t، یک متغیر تصادفی است که به امید ریاضی این متغیر تصادفی، میاگین باقیمانده ی عمر در زمان t می گوییم. به دلیل اهمیت و کاربرد فراوان این پارامتر و از سوی دیگر، معلوم نبودن توزیع جامعه در عمل، برآورد آن را امری ضروری می کند. در این رساله هدف، مروری بر برآورد پارامتر میانگین باقیمانده ی عمر با استفاده از روش های برآوردیابی ناپارامتری در دو حالت داده های کامل و سانسور شده می باشد. در این راستا رفتار مجانبی اریبی و واریانس برآوردگر حاصل را مورد بررسی قرار داده و در نهایت به مطالعه ی نتایج شبیه سازی می پردازیم.