انسان ، موجودی آسیب پذیر است و همواره در زندگی در معرض خطرات متعددی قراردارد و نمی تواند زمان بروز این گونه خطرات را پیش بینی نماید ،پس بدیهی است که هر انسان محتاط ، متفکر و دوراندیش این دغدغه ذهنی را دارد که خود و وابستگانش را در برابر این خطرات ایمن نماید و زمانیکه این آرامش خاطر برای او ایجاد شد کارائیش بالا می رود . از آنجاکه بیمه عمر این آرامش خاطر را ایجاد می کند می توان نتیجه گرفت که اثر بسزایی در ارتقا رفاه شخص و توسعه اقتصادی کشور دارد . نظر به اهمیت بیمه عمر در ایران ، در این تحقیق به معرفی تابع تقاضای بیمه عمر و متغیرهای آن پرداخته شده است . سپس مدل مورد نظر با استفاده از آمارهای سری زمانی سال های 1357 تا 1386 و نرم افزار eviews 5 برآورد شده است . نتایج نشان میدهد که متغیرهای خسارت پرداختی ، درآمد ملی ، درصد باسوادی و جنگ اثر مثبت و مستقیمی بر تقاضای بیمه عمر داشته است و متغیر امید به زندگی اثر منفی و معکوسی بر تقاضای بیمه عمر گذاشته است . بر اساس نتایج بدست آمده تقاضا برای بیمه عمر به عنوان کالایی کم کشش مطرح است و از سوی دیگر متقاضیان آن این خدمت را به عنوان کالایی لوکس در نظر گرفته اند.