در این کار تحقیقاتی، استفاده از کاتکول به عنوان یک معرف الکتروشیمیـایی همگن بـرای اکسـایش الکتروشیمیـایی –d پنی سیلامین و n– استیل– l– سیستئین در محلول های آبی در سطح الکترود خمیر کربن مورد بررسی قرار گرفت.اکسایش الکتروشیمیایی –d پنی سیلامین و n– استیل– l– سیستئین در حضور کاتکول و اثر عوامل مختلف روی اکسایش الکتروشیمیایی آنها نیز مطالعه شد. نتایج نشان دادند کهph بهینه برای اکسایش الکتـروشیمیایی –d پنی سیلامین وn– استیل– l– سیستئین در حضور کاتکول به ترتیبph = 7/00و 0ph =6/00 است و تحت این شرایط، پتانسیل اضافی برای اکسایش –d پنی سیلامین و n– استیل– l– سیستئین بطور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. جریان های دماغه اکسایش الکتروشیمیایی –dپنی سیلامین و n– استیل– l– سیستئین بطور خطی به غلظت آنــها وابستــه هستنــد که منحنی های معیارگیری در محدوده های غلظتی m 10-3 × m – 1/0 1/0 × 10-4 و m3-101/0 × – m 5-10 × 7/0 از غلظـت –dپنـی سیلامیـن و m 3-101/0 × – m 5-10 × 0/8 و m 3-10 × 0/2 – m 5-10 × 0/3 از غلظت n– استیل– l– سیستئین به ترتیب با روش های ولتامتری چرخه ای(cv) و ولتامتری پالس دیفرانسیلی (dpv) خطی هستند. حدود تشخیص (بر مبنای δ2) معادل m 5-10 × 8/5 و m 5-10 × 5/0 برای–d پنی سیلامین وm 5-10 × 0/6 و m 5-10 × 3/0 برای n– استیل– l– سیستئین به ترتیب با روش هایcv وdpv تعیین شدند.همچنین، برخی پارامترهای سینتیکی مانند ضریب انتقال الکترون (α) ،ثابت سرعت واکنش شیمیایی (k) و ضریب انتشار (d) این ترکیبات در محیط های آبی با استفاده از روش های الکتـروشیمیایی تعیین شد.