در این تحقیق با عنوان «تحلیل معیارهای طراحی میان فضاهای سبز در بلندمرتبه ها» سعی شده است معیارهایی برای طراحی فضاهای سبز و پارکی که بین، یا در مجاورت ساختمانهای بلند قرار می گیرند، حاصل شود. البته منظور از میان فضاهای سبز فضایی که در پایین هر برج قرار می گیرد و متعلق به همان برج می باشد نیست. طراحی میان فضاهای سبز به معنی طراحی پارکی در بین ساختمانهای بلند می باشد. تابحال معیارهایی کلی جهت طراحی پارک بدست آمده اما طراحی هر پارکی با توجه به موقعیت قرارگیری آن متفاوت است و اصول طراحی خاص خود را دارد؛ طراحی فضای پارک در زمینی که در مجاورت و بین ساختمانهای بلند قرار می گیرد، کاملاً با طراحی یک پارک در کنار یک اتوبان یا در یک محله مسکونی با خانه های ویلایی متفاوت است و در نتیجه اصول و معیارهای طراحی ویژه خود را دارد. گرچه موضوع سهل و آسان به نظر می رسد، اما با وارد شدن به موضوع مسائلی مطرح می شود که یافتن جواب آنها سخت می باشد. در این تحقیق سعی شده با بررسی مشکلات اجتماعی ناشی از زندگی در ساختمانهای بلند و با توجه به تأثیرات کالبدی این ساختمان ها بر زمین های مجاور و همچنین اصول اولیه طراحی فضای سبز به معیارهایی جهت طراحی پارک در بین ساختمانهای بلند برسیم و در نهایت در یک سایت موجود اصول را پیاده کرده و به فضای مطلوب برسیم. بدیهی است طراحی فضای سبز و پارک در بین ساختمانهای بلند بدون توجه و رعایت مسائل ناشی از بلندمرتبه ها مشکلاتی را بوجود می آورد که هم اکنون در شهر خویش شاهد آن هستیم.