در طول نیم قرن گذشته و پیرو نظریات چامسکی ، بسیاری از زبان شناسان مکتب generative linguistics پذیرفته اند که آموزش گرامر زبان امری غریزی بوده ، به صورت قاعده فرا گرفته می شود و یک ماجول مجزا در مغز مسئول فراگیری آن است . یکی از حوزه های زبان که بیشتر از حوزه های دیگر توجه آنان را به خود جلب کرده سیستم پیچیده مربوط به ارجاع توسط ضمائر بوده است. از این پیچیدگی در بسیاری از بحث ها به عنوان نشانه ای از غرایز ذاتی برای آموزش زبان تعبیر شده است. این مطالعه بر روی امکان یادگیری تعدادی از این ضمائر از روی داده و مکانیزیم های عمومی آموزش انجام شده است.در این مطالعه امکان یادگیری ضمائر انگلیسی در یک شبکه عصبی مصنوعی آزمایش شده است. ضمائر انتخاب شده عبارتند از : he, she, him, her, himself, herself . این ضمائر در دو شبکه عصبی متفاوت آزمایش شدند. اولی شبکه feed forward back propagation و دیگری شبکه elman recurrent . آنچه نتایج این تحقیق به طور کلی نشان میدهد حاکی از توانائی آموزش ضمائر انگلیسی توسط شبکه عصبی مصنوعی است. ولی بین نتایج به دست آمده از این دوشبکه اختلاف هایی هم وجود دارد. اول اینکه در تمامی شبیه سازی ها کارکرد شبکه elman recurrent بهتر از شبکه feed forward back propagation می باشد. دوم اینکه توانائی شبکه در تعمیم آنچه که یاد گرفته بود به اسامی جدید همواره کمی کمتر از اسامی قبلا داده شده بود. دلایل این رفتار های شبکه در بخش مربوطه بحث می شود. یافته های این تحقیق دلالت بر دیدگاه های مکاتب emergentist و associationist در اموزش زبان دارد. این یافته ها همچنین بر این دلالت دارد که اهمیت غرائز مختص زبان برای آموزش این قسمت از ضمائر انگلیسی کمتر از آن مقداری است که در generative linguistics مطرح می شود.