این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی طرح ارزشیابی توصیفی با توجه به سطح پیشرفت تحصیلی ، جنبه اجتماعی و مسائل رفتاری دانش آموزان پایه سوم ابتدایی شهر مشهد انجام گرفت.طرح ارزشیابی توصیفی با استفاده از ارزشیابی تکوینی ، ارزشیابی عملکردی و دادن بازخورد توصیفی از سال تحصیلی 83-1382 تا کنون به صورت آزمایشی در مدارس ابتدایی اجرا شده است . جامعه آماری پژوهش حاضر محدود به کلیه مدارس ابتدایی شهر مشهد بوده است . در این پژوهش 40 دانش آموز پایه سوم ابتدایی از مدارس تحت پوشش ارزشیابی توصیفی (20 دختر و 20 پسر ) و 40 دانش آموز سوم پایه ابتدایی از مدارس تحت پوشش ارزشیابی کمّی (20 دختر و 20 پسر) به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند . ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از : (1) آزمون پیشرفت تحصیلی ریاضی ، (2) آزمون پیشرفت تحصیلی فارسی ، (3) فهرست وارسی جنبه اجتماعی و (4) پرسشنامه مهارت های اجتماعی آیتم مسائل رفتاری. برای تحلیل داده ها از روش های آماری آزمون t و تحلیل واریانس چندمتغیری و نرم افزار spss استفاده شد. نتایج نشان داد که سطح پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پایه سوم ابتدائی تحت پوشش طرح ارزشیابی توصیفی به صورت معناداری بیشتر از دانش آموزان پایه سوم ابتدائی تحت پوشش ارزشیابی کمّی در مدارس هم سطح آنهاست، و بین دانش آموزان پایه سوم ابتدائی تحت پوشش طرح ارزشیابی توصیفی و دانش آموزان پایه سوم ابتدائی تحت پوشش ارزشیابی کمّی در زمینه مهارت های اجتماعی از قبیل با دیگران مشارکت و همکاری می کند، به وظایف خود و قوانین مدرسه عمل می کند، به دیگران احترام می گذارد، حقوق دیگران را رعایت می کند، در بحث ها و گفتگوها شرکت می کند، تفاوت معناداری مشاهده نشد. ولی در زمینه مسائل رفتاری از قبیل درونگرائی، برونگرائی و بیش فعالی، میانگین دانش آموزان پایه سوم ابتدائی تحت پوشش طرح ارزشیابی توصیفی به صورت معناداری کمتر از میانگین دانش آموزان پایه سوم ابتدائی تحت پوشش ارزشیابی کمّی در مدارس هم سطح بود.