بررسی نمادهای تجسمی کهن در نقاشی ها و هنرهای شرقی، نشانگر وجود ریشه هایی مشترک و وابسته میان این الگوهاست که دارای وحدتی درونی و شگفت انگیز بوده و "صورت های مثالی" یونگ را یادآور می باشند. این صورت ها که حاصل تکامل یافتگی اشکال مورد استفاده ی انسان آغازین هستند، نمایانگر فرایند شکل گیری "خود تمامیت یافته" ای می باشند که در اساطیر و اندیشه های شرق همواره مورد توجه بوده و یونگ نیز در آخرین مطالعات خویش، این مسأله را یادآور شده است. در این پژوهش، علاوه بر تطبیق کهن الگوهای یونگ با صورت های مقدس در نقوش شرقی، جنبه ی تقدس و حقیقت نهفته ای که عامل اساسی تمامیت یافتگی و جهان شمول بودن آنها ست، بررسی شده است؛ چراکه جوهر حقیقی و ذات واقعی این نقش ها، همان عاملی می باشد که انسان را به سرچشمه ی معرفت حقیقی رهنمون است. واژگان کلیدی:اسطوره، کهن الگو، یونگ، شرق، نقاشی.