عنوان این پژوهش «بررسی وندهای مورد اختلاف در زبان فارسی» می باشد. در این مجموعه وندها فقط از لحاظ صوری بررسی شده اند و نه از لحاظ کاربرد. با این وجود در معرفی هر وند، چندین کاربرد و مثال ارائه شده است. روش گردآوری و تحلیل مواد مورد بررسی در این پژوهش بدین صورت بوده که ابتدا کلیه وندها اعم از پیشوند و پسوند از منابع موجود در کتابنامه استخراج و از نظر نقش و مقوله بررسی و دسته بندی شده و انواع آنها شناسایی گردیده اند که همراه با هر یک، مثالهایی ذکر گردید. پس از استخراج وندها در هر کتاب، طبقه بندی دوم صورت گرفت. بدین ترتیب که برای هر وند جداولی جداگانه تنظیم شد. پس از انجام طبقه بندی دوم وندها، وندهای مشترک و وندهای مورد اختلاف با روش نسبت گیری از یکدیگر تفکیک شدند. در مجموع از 172 وند استخراج شده از آثار موجود، 68 وند مورد توافق بین زبانشناسان صرفی؛ که شامل 17 پیشوند و 51 پسوند می باشد و 84 وند که همه زبانشناسان صرفی بر روی آنها اتفاق نظر ندارند، شناسایی شد. این دسته از وندها شامل 7 پیشوند و 77 پسوند می باشد. به جز این تعداد 5 شبه وند بعلاوه 16 صورت زبانی دیگر که کاربرد وندی داشتند، شناسایی شد. حاصل این پژوهش در جهت تأیید دو فرضیه ی این اثر پیش می رود. نخست اینکه در وند بودن برخی از عناصر موسوم به وند جای تردید وجود دارد و همه ی زبانشناسان بر روی کلیه ی صورتهای وندی اتفاق نظر ندارند و دوم اینکه می توان به وندهای جدیدی در ربان فارسی قائل شد. این پژوهش مشتمل بر پنج فصل می باشد. این فصل ها عبارتند از: مقدمه و طرح تحقیق، پیشینه تحقیق، مبانی و چارچوب نظری، تجزیه و تحلیل داده ها و نتیجه گیری.