طی تحقیقات انجام شده در زمینه ی آموزش مفاهیم دینامیک و شناسایی کج فهمی ها و طرح واره های شاگردان در مبحث دینامیک مشخص شده است که شاگردان مفاهیم فیزیک را طی آموزش سنتی و متداول درک نکرده اند. بنابراین برای آموزش این مفاهیم باید از روش هایی استفاده نمود که مطابق با عملکرد مغز بوده و مفاهیم را از عینی به ذهنی بیان کند و همچنین ذهن شاگرد را به کار بگیرد. بهره گیری از تصویر در آموزش یکی از راه هایی است که می تواند در این رابطه مفید باشد و یادگیری معنی دار را محقق کند. تصویر مفاهیم دینامیک نیوتنی را از حالت انتزاعی خارج کرده و شاگردان را در فهم مفاهیم یاری می رساند. مبانی نظری این تحقیق نظریه ی مشاهده گرای بندورا و تصویر است. هدف اصلی این تحقیق تعیین تأثیر به کارگیری تصویر در آموزش برخی مفاهیم دینامیک نیوتنی بر یادگیری شاگردان و همچنین ماندگاری یادگیری است. در این تحقیق همچنین روش آموزش با تصویر و آموزش سنتی با هم قیاس شده و نگرش شاگردان نیز طی آموزش شاگردان سنجیده شد. در این تحقیق از نمونه ها ی در دسترس در دو گروه 25 نفر تحت عنوان آزمایش و گروه گواه که از شاگردان سال دوم ریاضی ناحیه ی یک شهرستان یزد در سال تحصیلی 1388-1387 بودند، استفاده شد. برای گردآوری داده ها از 5 آزمون که هر کدام از 15 سوال تشکیل شده بودند و یک پرسش نامه نگرش سنج که روایی و پایایی آنها سنجیده شده بود استفاده شد. ابتدا در دو گروه پیش آزمون اجرا شده و بعد از دخالت متغیر مستقل که آموزش تصویری در گروه آزمایش و آموزش سنتی در گروه گواه است، چهار آزمون به توالی زمانی بلافاصله بعد از تدریس و 24 ساعت، یک هفته و یک ماه بعد از تدریس اجرا شدند. نتایج آنها با شاخص های پراکندگی و گرایش به مرکز، تحلیل توصیفی و با استفاده از آزمون های t معنی داری تفاوت دو گروه در آزمون های مختلف سنجیده شد. نتایج به دست آمده، تأثیر مثبت تصاویر را بر یادگیری و ماندگاری آن تأیید می کنند. ضمن اینکه تفاوت معنی دار بین یادگیری و ماندگاری آن، بین دو گروه آزمایش و گروه گواه دیده شد.