این آزمایش به منظور مقایسه اثر گیاهان دارویی، اسید آلی و آنتی بیوتیک محرک رشد در جیره بر پایه جو بر عملکرد، فاکتورهای خونی، سیستم ایمنی، مرفولوژی روده و قابلیت هضم مواد مغذی جوجه های گوشتی انجام گرفت. از تعداد 400 قطعه جوجه گوشتی یک روزه ماده سویه راس در طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار و تعداد 20 قطعه جوجه گوشتی در هر تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل1) جیره حاوی 20% جو(به عنوان شاهد جو)، 2) شاهد جو + 0/1درصد مخلوط گیاهان دارویی (آنتی بیوفین)، 3) شاهد جو+ 0/2 درصد اسید آلی (فرمایسین)، 4) شاهد جو + (ppm15) آنتی-بیوتیک (ویرجینامایسین) ، 5) جیره بر پایه ذرت و سویا ( به عنوان شاهد ذرت) در نظر گرفته شد. در تمامی جیره های حاوی جو از آنزیم استفاده گردید. فاکتورهای اندازه گیری شده شامل: وزن بدن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل، قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی، درصد لاشه، درصد چربی بطنی، وزن نسبی سینه، ران و کبد، وزن نسبی بورس و طحال و مرفولوژی روده کوچک بودند. برای تعیین اثر تیمارهای آزمایشی در پاسخ آنتی بادی نسبت به تزریق آنتی ژن گلبول قرمز گوسفند در 21 و 35 روزگی تزریق آنتی ژن و در دو نوبت(27 و 42 روزگی) خونگیری انجام شد، همچنین کلسترول و تری گلیسیرید سرم در42 روزگی اندازه گیری شد. آنالیز داده ها به وسیله نرم افزار sas و مقایسه میانگین ها توسط آزمون دانکن انجام گردید. نتایج آزمایش نشان داد که تفاوت معنی داری بین تیمارهای آزمایشی از نظر خوراک مصرفی وجود نداشت. وزن بدن در 42 روزگی معنی دار بود (0/05 > p)، به طوری که تیمار آنتی بیوتیک بالاترین وزن بدن را نشان داد. ضریب تبدیل 42 روزگی در بین تیمارهای آزمایشی معنی دار بود(0/05 > p). به طوری که بالاترین و پایین ترین ضریب تبدیل به ترتیب مربوط به تیمار شاهد جو و تیمار آنتی-بیوتیک بود. تحریک سیستم ایمنی به وسیله تیمارها در دو مرحله ارزیابی گردید و مشخص شد که عیار آنتی بادی بر علیه گلبول قرمز گوسفند در تیماراسیدآلی در نوبت دوم خونگیری بالاتر از سایر تیمارها بود (0/05 > p). سطح کلسترول و تری گلیسرید سرم نیز تحت تاثر تیمارها قرار گرفت (0/05 > p). بالاترین و پایین ترین میزان کلسترول به ترتیب برای تیمار آنتی بیوتیک و گیاهان دارویی بود. اثر تیمارهای مختلف بر ارتفاع پرزهای دئودنوم و ژژونوم نیز معنی دار بود (0/05 > p). قابلیت هضم مواد مغذی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت.