عشق و محبت از مفاهیم اساسی دین مبین اسلام و سیره نبوی(ص) و ائمه ی اطهار (ع) است به همین دلیل عرفا و متصوفه نیز با پیروی از این سیره به مقوله ی عشق توجه ویژه ای کرده اند و این مسأله در عرفان اسلامی دارای جایگاه خاصی است . ابن فارض مصری از جمله ی کسانی است که در وادی محبت الهی گام نهاده است و جزء پیشگامان این عرصه است و با ویژگی های ممتازی که دارد اعجاب همگان را نسبت به خویش برانگیخته است و تنها اثر باقی مانده از او دیوان شعری است که با وجود حجم اندکش پر است از تعابیر و نمونه هایی زیبا که در باب محبت الهی سروده شده است . ابن فارض معتقد است که تمامی مراحل عشق الهی را طی نموده است و به اتحاد با معشوق دست یافته است برای همین در بیان مفهوم عشق و آثار آن ، ویژگی های عاشق و معشوق جلوه های بی نظیری را به تصویر کشیده است. نوشته حاضر که به نوعی ارتباط دهنده سه حوزه ی عرفان ، ادبیات عربی و ادبیات فارسی است به تحلیل و بیان برخی از این زیبایی ها می پردازد.