در سالهای اخیر استفاده از حسگرها برای اندازه گیری میانجی های عصبی مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. الکترودهای اصلاح شده با تک لایه های خود آرا می توانند مبنای ساخت بسیاری از زیست حسگرها و حسگرهای الکتروشیمیایی قرار گیرند. با توجه به اینکه دوپامین و سایر میانجی های عصبی اکسید می گردند. لذا روش های الکتروشیمیایی بر پایه اکسایش آندی این گونه ها برای کنترل غلظت آن ها مورد استفاده قرار گرفته است. منتهی وجود مزاحمت ها اندازه گیری دوپامین را بسیار پیچیده می سازند. در اکثر مواقع سطح الکترود اصلاح نشده توسط یک اثر پوششی که ناشی از تجمع محصولات اکسایشی روی سطح الکترود طلا می باشد مواجه شده و بنابراین حساسیت و گزینش پذیری را کاهش می دهد. راه های مختلف برای برطرف نمودن این مشکل در اندازه گیری دوپامین وجود دارد که از آن جمله می توان به استفاده از تک لایه های خودآرا تشکیل شده در سطح الکترود طلا اشاره نمود. استفاده از نانوذرات طلا بدلیل افزایش سطح الکترود و اثر الکتروکاتالیزوری آن در اکسایش دوپامین باعث افزایش حساسیت و کاهش حد تشخیص می گردد. در ابتدا سطح الکترود اصلاح نشده طلا مطالعه شده است. سپس سطح الکترود طلا توسط 1 و 6- هگزان دی تیول اصلاح گردید و با استفاده از روش های الکتروشیمیایی نظیر، ولتامتری چرخه ای (cv) و ولتامتری پالس تفاضلی (dpv) رفتار الکتروشیمیایی تک لایه در حضور یک ردیاب مناسب مطالعه شد. اثر ph و همچنین اثر کاتالیزوری الکترود اصلاح شده ای که با نانوذرات طلا پوشیده شده بود مورد بررسی قرار گرفت. بوسیله الکترود پوشیده شده با نانوذرات طلا در محدوده غلظت های 10 تا 100 میکرومولار حد تشخیص برابر 6-10 × 9/2 مولار در 2/7 = ph برای دوپامین بدست آمد. پارامترهای انتقال الکترون توسط معادله تافل و ضریب نفوذ برای اکسایش دوپامین توسط کرونو آمپرومتری و کرونو کولومتری تعیین گردید. الکترود پوشیده شده با نانوذرات طلا از حساسیت و گزینش پذیری خوبی برخوردار است و می تواند برای تعیین دوپامین در نمونه های حقیقی به طور موفقیت آمیزی بکار برده شود.