بررسی هویت نستعلیق در تایپوگرافی ایرانی ، موضوع رساله ای است که به نظر می رسد در تاریخ گرافیک و تایپوگرافی ایران ، اولین بار به صورت جدی و با استناد بر پیشینه تاریخی خط نستعلیق و با تکیه و تجزیه و تحلیل بر آثار موجود ، به آن پرداخته شده است . بررسی تحقیقات با مروری بر پیشینه تاریخی نستعلیق ، پیدایش ، سیر صعودی و مراحل تکامل آن ، خوشنویسان نامی و مروجان این خط ، پیدایش گرایشات نوین نستعلیق و همچنین بررسی پیدایش تایپوگرافی در غرب و پیدایش حروف قابل چاپ فارسی و سیر طراحی حروف در ایران ، بر اساس منابع مکتوب موجود و تحقیقات کتابخانه ای صورت پذیرفت . کلیه مطالب در زمینه چگونگی حضور نستعلیق و استفاده از آن در آثار گرافیک و تایپوگرافی ایرانی و کاربردی کردن آن ، بررسی روابط فرم ومحتوا در بین نستعلیق و تایپوگرافی و همچنین نوآوری و سنت در این مقوله ، بر اساس مستنداتی که درحال حاضردر جامعه گرافیک ایران به آن پرداخته می شود ، جمع آوری شده است . دربخش پایانی این رساله ، بررسی ساختار نستعلیق و تطبیق آن با نرم افزار نستعلیق صورت گرفته است . ویژگی ها و ساختار نستعلیق وگرایشات فرمالیستی بدون محتوا در این زمینه ، ضرورت آشنائی با مزایای ساختار نستعلیق در شناخت آن در رابطه با برقراری ارتباط میان فرم و محتوای اثر ، لزوم به کارگیری خصوصیات درونی وحالات وویِِژگی های منحصر به فرد نستعلیق در تایپوگرافی ایرانی ، ارائه سرفصل های آموزشی بهینه دردانشگاه ها و مراکزآموزشی و موسسات مرتبط در آموزش با هدف آشنائی هنرجویان و دانشجویان ذی ربط با هنرهای ملی ، که در گرافیک ، کاربرد تجسمی پیدا می کنند و ... از جمله نتایج به دست آمده در این رساله می باشد .