در سال 1940 ف. هال مفهوم ایزوکلینیسم را مطرح کرد. بعد از آن هکستر این مفهوم را به n-ایزوکلینیسم تعمیم داد. مفهوم درجه جابه جایی گروه های متناهی توسط لسکات مورد مطالعه قرار گرفت. در گذشته افرادی مانند گالاقر و گاستافسون در این زمینه مقالاتی ارائه کرده اند. فرض کنیم g یک گروه متناهی باشد. در این صورت درجه جابه جایی گروه g به صورت زیر تعریف می شود: در این پایان نامه خواص مقدماتی d(g)، رده های ایزوکلنیسم وn -ایزوکلینیسم رابیان می کنیم. در پایان نشان میدهیم که رده های n– ایزوکلینیسم گروه های متناهی ، درجه پوچتوانی مرتبه n گروه ها را حفظ می کند.