مطالعات انجام شده بر روی دانش آموزان انگلیسی زبان سطوح ابتدائی نشان داده است که ضریب همبستگی مثبت معناداری بین روان خواندن شفاهی و درک مطلب متون وجود دارد. اما این رابطه برای زبانهای الفبایی که رابطهء بین حروف و صداها در آنها شفاف تر است بررسی نشده است. این تحقیق رابطهء بین روان خواندن شفاهی و درک مطلب متون را در فارسی و انگلیسی بررسی کرد. سی دانش آموز ایرانی مذکر در سال دوم دبیرستان با دانش انگلیسی متوسط در این تحقیق شرکت کردند. خواندن شفاهی آنها بر اساس سرعت و صحیح خواندن سنجیده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از فرمول ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد و رابطهء معناداری (0/49) بین روان خواندن شفاهی و درک مطلب متون در انگلیسی بدست آمد. اما رابطهء بین این دو متغیر (0/18) در زبان فارسی معنادار نبود. همچنین رابطهء معناداری (0/57) بین روان خواندن شفاهی فارسی و انگلیسی مشاهده شد. نتایج تحقیق علاوه بر تائید بیشتر نقش روان خواندن شفاهی بر روی درک مطلب انگلیسی، تاًثیر مثبت روان خواندن شفاهی زبان اول بر روی دوم را نیز نشان می دهند. نتایج بدست آمده با توجه به میزان شفافیت املائی دو زبان، دانش آوایی و املائی و مهارت زبانی دانش آموزان توضیح داده شده است.