تهیه کنندگی مهم ترین شغل در رادیو است. انتخاب، پذیرش و برنامه سازی تهیه کننده در رادیو برپایه آیین ها و قوانین نانوشته ای صورت می گیرد که در طول زمان شکل گرفته است. این قوانین به صورت رسمی آموزش داده نمی شوند اما در عمل به شکلی غیرقابل تخطی و لازم الاجرا، رعایت می‏شوند. این قوانین که در قالب "آیین های تهیه" ظاهر می‏شوند؛ قدرت زیادی دارند و مرز بین تهیه‏کننده و غیر تهیه‏کننده را مشخص می‏کنند. کسانی که از این آیین‏ها تخطی کنند از گروه تهیه کننده ها طرد می شوند و پذیرفته‏شدن در گروه تهیه کننده ها در گرو یادگیری، پایبندی، و وفاداری به این آیین ها است. ارزش ها، ویژگی ها، قوانین نانوشته، روابط با عوامل برنامه ساز و برنامه سازی به معنای خاص منظور تهیه کننده ها وجوه مختلف آیین های تهیه کنندگی به شمار می‏آیند. مسئله اصلی این تحقیق، شناسایی آیین های تهیه کننده های رادیو و فرآیندهای تهیه کنندگی در رادیو است. در این راستا در این تحقیق آیین‏های تهیه‏کنندگی در رادیو تهران، با استفاده از روش تحقیق کیفی مطالعه شده‏است. اطلاعات مورد نیاز این تحقیق برای شناسایی و تفسیر معانی در آیین‏های تهیه‏کنندگی با روش مردم‏نگاری گردآوری شده ‏است. ابزار های گرد آوری یافته‏ها "مشاهده"، "مشاهده‏مشارکتی" و "مصاحبه" بوده است و جابه‏جا تجارب محقق از هشت سال فعالیت حرفه‏ای به عنوان یک تهیه‏کننده مورد استفاده قرار گرفته ‏است. ویژگی ها و انواع تهیه کننده ها، انواع برنامه سازی، روابط میان تهیه کننده و عوامل برنامه ساز، اصطلاحات، قوانین و ارزش های جاری در میان تهیه کننده ها، نحوه ورود تهیه کننده های رادیو تهران به رادیو، مهارت های مورد نیاز در تهیه کنندگی و پذیرش یا طرد تهیه کننده ها، از جمله آیین ها و فعالیتها، و نمادهای آیینی تهیه کننده های رادیو تهران است. آیین های تهیه به چهار دسته "آیین های عمومی"، "پیش از تولید"، "در زمان تولید" و "پس از تولید" تقسیم می شوند. در این تحقیق تلاش شده‏است تا برای فهم معنای این آیین ها، ارتباطی میان آن‏ها و کنش های نمادین در بستر فرهنگی ایران برقرار شود. "رند" نمادی فشرده در فرهنگ ایران است که در قرون متمادی الگوی فرهنگی ماندگاری را برای تعامل هوشمندانه با قدرت ارائه کرده است. با کمک از این مفهوم تلاش شده‏است تا تفسیری از معنای تهیه‏کننده و تهیه کنندگی ارائه شود.