در این تحقیق تاثیر بازدارندگی دی استات سدیم در جلوگیری از رشد برخی از میکروارگانیسم های عامل فساد نوشابه های گاز دار ابتدا در محیط کشت(mic ) و سپس در نوشابه پرتقالی بررسی شده است. در مورد مخمر saccharomyces cervisiae در تعداد 101، 102 ، 103،105 مخمر در هر میلی لیتربه ترتیب غلظت های ppm 5000،1250،313،156دی استات سدیم به عنوان حداقل غلظت بازدارنده (mic ) شناخته شد.در مورد مخمر candida krusei در تعداد101، 102، 103،105 مخمردر هر میلی لیتر به ترتیب غلظت های ppm 5000,2500,1250,625 دی استات سدیم به عنوان mic شناخته شد. در مورد باکتری mesentroides leuconostoc در تعداد 102 ،104 باکتری در هر میلی لیتربه ترتیب غلظت های ppm 5000,2500 دی استات سدیم به عنوان mic شناخته شد.در مورد باکتری lactobacillus delbrukiiدرتعداد102باکتری در هر میلی لیتر غلظت ppm2500 دی استات سدیم به عنوان mic شناخته شد. در مرحله بعد دو مخمر saccharomycess cervisiaeو candida krusei به عنوان شاخص انتخاب شده وهر کدام در دو سطحlog cfu/ml 52/3 و52/5 به نوشابه پرتقالی تلقیح شده و تاثیر بازدارندگی دی استات سدیم در 4 سطح ppm 625،400،313،0 طی 29 روز بررسی شد.نتایج نشان داد که با زیاد شدن غلظت دی استات سدیم رشد مخمر ها کمتر می شود. در قسمت دیگر تحقیق تاثیر نگهدارندگی دی استات سدیم در 6 سطح ppm صفر،625،400،313،200،156 طی 120 روز بر روی ماندگاری نوشابه پرتقالی بررسی گردید.بر طبق نتایج دی استات سدیم در نوشابه پرتقالی باعث ماندگاری نوشابه طی 120 روز شده و برخواص حسی نوشابه تاثیر منفی ندارد.