با افزایش اختلافات بین المللی و با توجه به این که داوری به عنوان روش خصوصی حل وفصل این اختلافات بسیار مورد توجه و استفاده قرار گرفته، جرح داوران نیز به طور محسوسی افزایش یافته است. گاهی جرح داور ناشی از حسن نیت بوده و گاهی ابزاری است مخل روند داوری برای اشخاص فاقد حسن نیت و کارشکن. از این رو بررسی آثار جرح و خاتمه ی مأموریت داور بر طرفین داوری، داور، روند رسیدگی داوری و مقام صالح برای رسیدگی به این ادعا، شایسته و بایسته است. اصل حاکمیت اراده در داوری پذیرفته شده است. پیش بینی آیین جرح و خاتمه ی مأموریت داور در قواعد و مقررات داوری به منظور اطمینان از پویایی رسیدگی داوری، پذیرش بهتر و اجرای داوطلبانه ی آرای داوری و شایستگی کسانی است که بر مسند داوری می نشینند. درخواست جرح و خاتمه ی مأموریت داور باید کتبی و متضمن دلایل جرح و خاتمه ی مأموریت داور باشد. در بیش تر موارد، مهلت زمانی معینی برای درخواست جرح و خاتمه ی مأموریت داور مشخص شده است. کشف موجبات جرح و خاتمه ی مأموریت داور بعد از صدور رأی داوری می تواند رأی صادره را در معرض ابطال قرار دهد. صلاحیت اتخاذ تصمیم در خصوص جرح و خاتمه ی مأموریت داور در قوانین و مقررات بررسی شده، بسته به مورد با سازمان داوری، دیوان داوری کامل یا نقصان یافته، مقام ناصب و یا دادگاه مقر داوری است. تصمیم در خصوص جرح در اکثر موارد قطعی است و نیازی به ارائه ی دلایل نیست. داور مجروح ممکن است تعویض شود و نسبت به افعال عمدی زیان بار خود دارای مسوولیت مدنی است. شیوه ی انتخاب داور جانشین، معمولاً همان روش تعیین داوران نخستین است و قوانین و مقررات داوری نسبت به توقف رسیدگی داوری در حین رسیدگی به ادعای جرح و خاتمه ی مأموریت داور، به طور یکسان برخورد نکرده اند و به موجب اکثر قواعد داوری، پس از ورود داور جدید به محکمه ی داوری، هیأت داوری بازسازی شده درخصوص تکرار یا عدم تکرار رسیدگی های انجام شده، تصمیم می گیرد. واژگان کلیدی: آیین داوری، جرح داور، خاتمه ی مأموریت داور، داور جانشین، داور مجروح.

برای ارزیابی تحمل سمیت آلومینیوم در ژنوتیپ های جو آزمایشی در دانشکده ی علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1392 انجام شد. در این آزمایش 20 ژنوتیپ جو در دو سیستم آب کشت و کشت در ماسه و پرلیت در سه سطح تنش آلومینیوم (شاهد، تیمار 20 میکرومولار وتیمار 40 میکرومولارآلومینیوم) مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که سمیت آلومینیوم صفات مورفولوژیک، میزان کلروفیل و رنگیزه های فتوسنتزی و کارتنوئید را کاهش و برخی صفات فیزیولوژیک مانند قندهای محلول و پرولین را افزایش داد.نتیجه مقایسه میانگین ژنوتیپ در سطوح تنش نشان داد که در بیشتر صفات مورد بررسی ژنوتیپ های 2، 7، 9، 11، 19 و 20 دارای بیشترین میانگین و ژنوتیپ-های 3، 4 و 18 دارای کمترین میانگین در سیستم آب کشت بودند. در سیستم کشت ماسه و پرلیت بیشترین میانگین مربوط به ژنوتیپ های1، 7، 9، 10، 11، 12، 19 و 20 و کمترین میانگین ها مربوط به ژنوتیپ های 5، 14 و 17 بود. تجزیه خوشه ای نشان دادکه در هر سه شرایط محیطی در سیستم آبکشت ژنوتیپ های 2، 7، 9، 11، 19 و 20 در گروه با میانگین بالا و ژنوتیپ های 3، 4، 5، 17 و 18 در گروه با میانگین پایین قرار داشتند. درسیستم کشت ماسه و پرلیت ژنوتیپ های 7، 9، 10، 11، 12، 15، 19 و 20 در گروه با میانگین بالا و ژنوتیپ های 3، 4، 8، 14، 16و 17 در گروه بامیانگین پایین قرار گرفتند. با توجه به نتایج تجزیه عاملی در سیستم آب کشت ژنوتیپ های 7، 9، 19 و 20 و در سیستم کشت ماسه و پرلیت ژنوتیپ های 7، 19 و 20 در گروه ژنوتیپ های برتر قرار گرفته و متحمل به تنش آلومینیوم شناخته شدند. هم چنین، ژنوتیپ های 4 و 8 در سیستم آب کشت و ژنوتیپ های 5، 8، 13 و 18 در سیستم کشت در ماسه و پرلیت در گروه ژنوتیپ های حساس به آلومینیوم قرار گرفتند.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.