در نمونه برداری هایی که به منظور بررسی فون بال ریشکداران در مزارع غلات (گندم، جو، ذرت و برنج ) استان خوزستان از سال 1386 تا 1388 صورت گرفت در مجموع 21 گونه متعلق به 11 جنس و 3 خانواده جمع آوری گردید که از میان آنها گون? eremiothrips zurstrasseni*** bhatti برای فون حشرات دنیا، دو گونه eremiothrips similes** bhatti و trybom ّflorithrips traegardhi** برای فون حشرات ایران و سه گون? haplothrips eragrostidis* priesner ،thrips angusticeps* uzel و frankliniella tenuicornis* uzel برای فون حشرات استان خوزستان جدید می باشند. از میان گونه های جمع آوری شده گون? haplothrips ganglebaueri به عنوان گون? غالب روی هر 4 محصول در بیشتر مناطق استان شناسایی شد. تنوع زیستی و غنای گونه ای در سه مزرعه گندم واقع در ملاثانی، دزفول و امیدیه با استفاده از شاخص های شانون- وینر، سیمپسون و بریلوئین بررسی شد. نتایج آنالیز واریانس تفاوت شاخص های تنوع در مناطق مختلف با استفاده از نرم افزار sdr نشان داد که تنوع در سال اول نمونه برداری در ملاثانی بیشتر از دزفول و در دزفول بیشتر از امیدیه بود در حالی که در سال دوم تنوع در دزفول و ملاثانی مشابه و بالاتر از تنوع در امیدیه بود. تنوع بال ریشکداران در کل منطقه با استفاده از شاخص های تنوع شانون-وینر، سیمپسون و بریلوئین به ترتیب 083/0±017/2 ، 93/0±5/5 و 084/0±99/1 بوده که نشان می دهد تنوع این حشرات روی گندم در کل منطقه بالا بوده به طوری که تعداد زیادی گونه با هم روی این محصول فعالیت داشته و پدید? رقابت مانع از طغیان آنها می شود. به دلیل فرایند کاهش گونه ها در مناطق کشاورزی، بررسی غنای گونه ای به منظور حفظ تنوع زیستی از اهمیت زیادی برخوردار است. به همین دلیل کارایی 5 روش تخمین غنای گونه ای شامل روش های چائو1و 2، جک نایف1و2 و بوت استرپ ارزیابی شد و بهترین روش تخمین غنای گونه ای به دست آمد. نتایج نشان داد که غنای گونه ای کل در منطقه 19 گونه بوده که به غنای گونه ای مشاهده شده در نمونه برداری ها خیلی نزدیک می باشد. منحنی های تجمعی گونه نیز نشان می دهند که با افزایش تعداد نمونه برداری تعداد گونه های به دست آمده به طور کاهنده ای افزایش یافته که این خود دلیلی بر کافی بودن تعداد نمونه برداری ها می باشد و روش جک نایف بهترین روش برای تخمین غنای گونه ای بال ریشکداران در مزارع گندم ارزیابی شد. همچنین بررسی ترکیب گونه ای در 3 مزرعه مورد بررسی با استفاده از ضریب مشابهت جاکارد نشان داد که شباهت گونه ای در ملاثانی و امیدیه که ارتفاع نسبتا یکسانی از سطح دریا دارند (به ترتیب 18 و 24 متر) 722/0 در سال اول و 75/0 در سال دوم بیشتر بوده در حالی که شباهت گونه ای این دو منطقه با مزرعه واقع در دزفول که 140 متر از سطح دریا ارتفاع دارد کمتر می باشد و این نشان می دهد که ترکیب گونه ای در امتداد شیب جغرافیایی تغییر یافته است. تغییرات جمعیت و پراکنش فضایی گون? h. ganglebaueri در مزرعه واقع در ملاثانی و دزفول مورد بررسی قرار گرفت. بررسی ارتباط بین تغییرات جمعیت این گونه با دما و رطوبت نشان داد که هیچ گونه همبستگی مثبت و معنی داری بین نوسانات مرحله بالغ با دما و رطوبت وجود نداشت در حالی که بین نوسانات جمعیت لارو با دما ارتباط معنی داری وجود داشته به طوری که با افزایش دما جمعیت مرحل? لاروی نیز افزایش یافته است. اوج جمعیت لاروها در در هر دو سال در مزارع واقع در ملاثانی و دزفول در فروردین ماه بود. بررسی توزیع فضایی گون? h. ganglebaueri در مزارع گندم واقع در ملاثانی و دزفول به روش های قانون تیلور و شاخص آیوائو نشان داد که پراکنش لارو و مجموع مراحل به صورت تجمعی بوده و پراکنش سایر مراحل به صورت تصادفی می باشد. همچنین آنالیز واریانس ارتباط رگرسیونی بین جمعیت مراحل مختلف این گونه با جمعیت مجموع مراحل (لارو و بالغ) نشان داد که مرحله لاروی به عنوان بهترین نماینده از کل جمعیت در نمونه برداری بود و لذا تعداد بوته لازم برای نمونه برداری و شمارش جمعیت لارو در مزرعه در چهار سطح دقت 10% ، 15% ، 20% و 25% به ترتیب 61 ، 27 ، 16 و 10 بوته برآورد گردید.

اثر کنه کش فن پیروکسیمیت روی پارامترهای جدول زندگی کنه تارتن دولکه ای و کنه شکارگر phytoseiulus persimilis در شرایط آزمایشگاهی در دمای 2±25 درجه ی سانتی گراد و رطوبت نسبی 5±65% و دوره ی نوری 16 : 8 (روشنایی: تاریکی) بررسی شد. داده ها بر اساس تئوری جدول زندگی سنی-مرحله رشدی دوجنسی تجزیه و تحلیل شدند. در آزمایش زیست سنجی مقدار ld50 کنه کش فن پیروکسیمیت برای کنه تارتن دولکه ای و کنه شکارگر به ترتیب 380 و 270 میکرولیتر بر لیتر فرمولاسیون تعیین و در آزمایش جدول زندگی به کار رفت. دوره ی پیش از تخمریزی پس از بلوغ و دوره پیش از تخمریزی واقعی کنه تارتن دولکه ای و کنه شکارگر تیمار شده با فن پیروکسیمیت (به ترتیب 36/2، 64/12، 667/1 و 571/11 روز) به طور معنی داری طولانی تر از دوره های بدست آمده در تیمار شاهد (به ترتیب 1، 56/11، 1 و 405/10 روز) بودند. باروری کل دوره ی زندگی کنه تارتن دولکه ای و کنه شکارگر p. persimilis تیمار شده با سم فن پیروکسیمیت به ترتیب 35/1 و 997/0 ماده / تخم) و در شاهد 27/52 و 881/23 (/? تخم) بود. نرخ رشد ذاتی جمعیت (r)، نرخ رشد محدود جمعیت (?)، نرخ رشد خالص جمعیت (r0)، متوسط طول مدت هر نسل (t) و نرخ رشد ناخالص جمعیت (grr) کنه تارتن دولکه ای و کنه شکارگر تیمار شده با فن پیروکسیمیت (به ترتیب 001/0- (روز -1)، 998/0 (روز -1)، 96/0 (نتاج ماده)، 25/14 (روز)، 94/2 (نتاج ماده)، 023/0- (روز -1)، 977/0 (روز -1)، 724/0 (نتاج ماده)، 812/12 (روز) و 981/3 (نتاج ماده)) برآورد شد. این پژوهش نشان داد که کنه کش فن پیروکسیمیت روی کنه تارتن دولکه ای اثر سمی و روی کنه شکارگر p. persimilis اثر منفی داشته و باید برای استفاده در کنترل کنه تارتن دولکه ای مراقب بود تا اگر در محیط کنه شکارگر p. persimilis بود آسیبی به آن وارد نشود.

مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات جانبی حشره کش های igr (تنظیم کننده رشد) تازه معرفی شده لوفوکس، مچ، کالیپسو و علف کش عمومی گلیفوسیت بر پارامترهای جدول زندگی زنبور پارازیتوئید habrobracon hebetor (braconidae) در شرایط آزمایشگاهی انجام گردید. با توجه به این که آفت کش های مورد بررسی جزو سموم کاربردی جدید می باشند و به دلیل عدم وجود تحقیق کافی در مورد این گروه از سموم و اثرات جانبی که می توانند بر عوامل کنترل بیولوژیک داشته باشند این پروژه پایه ریزی شد. جهت اجرا آزمایش در ابتدا میزبان زنبور، لارو (pyralidae) kuehniella ephestia، در شرایط آزمایشگاهی، دمای 1±26 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 10±65 درصد، دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی پرورش داده شد. زنبورها نیز در شرایط دمایی و رطوبتی مشابه با لارو پروانه ولی در شرایط انکوباتور تکثیر پیدا کردند. جهت انجام آزمایش های جدول زندگی ابتدا تست های زیست سنجی سموم بر زنبور پارازیتوئید انجام شد تا زمان و غلظت لازم جهت تاثیر کشندگی سموم تعیین گردد. در نهایت با استفاده از نرم افزارهای polo-pc و spss میزان دز زیرکشنده هر سم مشخص و جهت انجام آزمایش های جدول زندگی به کار برده شد. در آزمایش های جدول زندگی زنبور h. hebetor ، جهت هر سم 60 تکرار در نظر گرفته شد و لارو های سن پنجم شب پره ی آرد به عنوان میزبان مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج بر پایه مدل chi (2005) آنالیز شد و نشان داد که سموم igr می توانند باعث بروز اثر هورمولیگوس در تیمارها شوند که منجر به طولانی شدن مراحل لاروی یا شفیرگی زنبور پارازیتوئید می شود. به علاوه تمامی نتایج به دست آمده از پارامترهای جدول زندگی در تیمار شاهد (به استثنا طول دوره ی نسل (t) در سموم) به طور معنی داری بیشتر از تیمارهای دیگر بود. همچنین نتایج به دست آمده از بررسی علف کش گلیفوسیت نشان داد که به دلیل تاثیرات کشندگی قوی این سم نسبت به سموم حشره کش igr در همان 24 ساعت اولیه پس از مصرف، می بایست زمان رهاسازی پارازیتوئید h. hebetor حداقل یک روز پس از مصرف این علف کش انجام گردد.

بررسی جدول زندگی کنه تارتن در آزمایشگاه و فون کنه انجیر شهرستان استهبان

برهمکنش قارچ حشره خوار beauveria bassiana روی پارامترهای بیولوژیکی و جدول زندگی دو جنسی زنبور aphidius colemani پارازیتوئید شته سبز هلو در شرایط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفت. پوره های سن سوم شته ابتدا با دز میانه قارچ (105×3/5 کنیدی در میلی لیتر) آلوده شدند سپس در فواصل زمانی مختلف در اختیار پارازیتوئید ماده-ی جفت گیری کرده به مدت 24 ساعت قرار گرفتند. نتایج نشان داد با افزایش فاصله زمانی رها سازی زنبور پارازیتوئید، تعداد شته مومی شده و درصد خروج زنبور پارازیتوئید کاهش یافت. کمترین میزان شته مومی شده و کمترین درصد خروج 72 ساعت پس از پاشش مشاهده گردید. همچنین اثر قارچ b. bassiana روی میزان رشد زنبورهای پارازیتوئید، زمانیکه شته ها به مدت 24 ساعت در اختیار پارازیتوئید قرار گرفته سپس در زمان های مختلف 24، 48، 72 و 96 توسط قارچ آلوده شدند مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش فاصله زمانی پاشش قارچ، تعداد شته های مومی شده و درصد خروج زنبور پارازیتوئید افزایش یافت. مطالعات انجام شده در این تحقیق نشان داد که بهترین زمان کاربرد قارچ b. bassiana سه الی چها روز پس از انگلی شدن میزبان توسط زنبور پارازیتوئید بود. همچنین آلودگی شته به قارچ beauvaria bassiana بر آماره های جدول زندگی زنبور پارازیتوئید شامل (rm، r0، grr و ?) اثر معنی داری در مقایسه با شاهد نداشت اما میانگین طول دوره یک نسل (t) را به صورت معنی داری کاهش داد. نتایج این تحقیق در شرایط آزمایشگاهی نشان داد که با زمان بندی مناسب، تلفیق این دو عامل بیولوژیکی در جهت کنترل شته سبز هلو موفقیت آمیز است.

در بررسی فون بال ریشکداران از اصفهان و اطراف طی سال های 1391- 1390، 25 جنس و 46 گونه متعلق به چهار خانواده و شش زیر خانواده از این راسته جمع آوری شد.17جنس و 28 گونه متعلق به خانواده thripidae، چهار جنس و دوازده گونه متعلق به خانواده phlaeothripidae و دو جنس و سه گونه متعلق به خانواده aeolothripidae و دو جنس و دو گونه متعلق به خانوادهmelanthripidae بود. کلید برای شناسایی جنس ها و گونه های هر خانواده ارائه شد. در این پژوهش جنس ankothrips برای اولین بار از ایران گزارش می شود و گونه a. zayandicus minaei & haftbaradaran & moundبرای اولین بار از دنیا گزارش شده است. در بین نمونه های جمع آوری شده، frankliniella occidentalis pergande, 1895 و thrips tabaci lindeman, 1889 از خانواده thripidae، گونهaeolothrips intermedius bagnall, 1934 از خانواده aeolothripidae و گونهhaplothrips tritici kurdjumov, 1912 از خانواده phlaeothripidae بیشترین تعداد گونه را داشتند. اغلب گونه های جمع آوری شده گیاهخوارند اما گونه scolothrips longicornis priesner که از درختان و بوته های آلوده به کنه دو نقطه ای جمع آوری شد، شکارگر و گونهhoplandrothrips bidens bagnall, 1910 که از روی چوب های مرده گیلاس جمع آوری شد، قارچخوار محسوب می شوند.

ویروس حلقه زرد گوجه فرنگی از گروه توسپوویروس ها در سال 2005 برای اولین بار از مزارع ورامین شناسایی و معرفی شد. این ویروس مانند سایر توسپوویروس ها توسط تریپس ها منتقل می شود. تا به امروز فقط thrips tabaci به عنوان ناقل جدایه سینره این گونه (tyrv-ci) گزارش شده است. در این پژوهش توانایی انتقال ویروس حلقه زرد گوجه فرنگی جدایه سینره (tyrv-ci) توسط frankliniella occidentalis و مقایسه راندمان انتقال آن نسبت به t. tabaci با استفاده از آزمون الیزای مستقیم و نرم افزار minitab 16 مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، جمعیت های مختلف t. tabaci راندمان انتقال بالاتری نسبت به جمعیت های مختلف f. occidentalis داشتند، هم چنین مشاهده شد که جمعیت t. tabaci از پیاز زرقان و f. occidentalis ازگوجه فرنگی مرودشت نسبت به بقیه جمعیت ها توانایی بالاتری در انتقال tyrv-ci داشتند. در این مطالعه هم چنین میزان انتقال tyrv-ci توسط دو گونه تریپس به دو گیاه گوجه فرنگی و اطلسی مورد مقایسه قرار گرفت و در مورد هر دو گونه تریپس، گیاه گوجه فرنگی میزان انتقال بیشتری نسبت به گیاه اطلسی نشان داد. از طرفی با توجه به این که دو تریپس بسیار مهم مزارع گوجه فرنگی، تریپس غربی گل و تریپس پیاز هستند، در این مطالعه به بررسی دینامیک جمعیت این دو تریپس و تریپس های دیگر مزارع گوجه فرنگی شهرستان مرودشت پرداخته شد و سپس با محاسبه میزان وقوع بیماری حلقه زرد گوجه فرنگی در این مزارع، رابطه بین دینامیک جمعیت این ناقلین با میزان وقوع بیماری مورد بحث قرار گرفت. نتایج آماری نشان داد که تا مرحله گل دهی گیاه گوجه فرنگی بین میزان جمعیت و شدت وقوع بیماری ارتباط مستقیم وجود دارد. از طرفی مرحله گل دهی، اوج جمعیت f. occidentalis ناقل مهم این ویروس می باشد. اگرچه توانایی f. occidentalis در انتقال توسپوویروس ها در تمام دنیا اثبات شده است، اما این گونه برای اولین بار به عنوان ناقل جدایه tyrv در دنیا گزارش می شود.

چکیده کنترل بیولوژیکی شپشک استرالیایی icerya purchasi (maskell) (hemiptera: margarodidae) بر روی افرا توسط کفشدوزک استرالیاییrodolia cardinalis (mulsant) (coleoptera: coccinelliadae) در باغ ارم به کوشش مریم بازیار به منظور بررسی رفتارهای تغذیه ای و ترجیح میزبانی کفشدوزک استرالیایی rodolia cardinalis و امکان جلب این حشرات به آللوکمیکال های مترشحه از میزبان های گیاهی و همچنین بررسی اثر عصاره های گیاهی در افزایش کارایی کفشدوزک در کنترل شپشک استرالیایی icerya purchasi روی افرا مطالعه حاضر در باغ ارم شیراز انجام گردید. جمع آوری شپشک استرالیایی و کفشدوزک استرالیایی به صورت هفتگی از فروردین 1389 لغایت تیر 1390 در باغ ارم صورت گرفت. سنین مختلف شپشک استرالیایی از روی میزبان های گیاهی از جمله نارنج، شمشاد، برگ بو، افرا، میخک هندی، اقاقیا، عشقه، رزماری و رز جمع آوری و در شرایط آزمایشگاهی (در دمای 1±27 درجه سانتیگراد، رطوبت نسبی 5±65 درصد) جهت مطالعه نگهداری گردیدند. کفشدوزک استرالیایی نیز جهت انجام آزمایشات ترجیح میزبانی جمع آوری و در انکوباتور (با دمای 2±24 درجه سانتیگراد، رطوبت نسبی 10±65 درصد) نگهداری شد. به منظور بررسی ترجیح میزبانی کفشدوزک استرالیایی آزمایشات متعددی با استفاده از دستگاه الفکتومتر انجام گرفت. در این آزمایشات شپشک استرالیایی جمع آوری شده از میزبان های گیاهی مختلف، برگ گیاهان میزبان و نیز عصاره برگ گیاهان میزبان نیز در دستگاه الفکتومتر در اختیار کفشدوزک قرار گرفت. همچنین ارزیابی واکنش تابعی کفشدوزک استرالیایی نسبت به تراکم های مختلف شپشک استرالیایی روی دو میزبان گیاهی نارنج و میخک هندی در شرایط آزمایشگاه در انکوباتور با دمای 2±24 درجه سانتیگراد، رطوبت نسبی 10±65 درصد انجام گردید. نتایج حاصل از آزمایشات با دستگاه الفکتومتر نشان داد که ترجیح میزبانی کفشدوزک نسبت به شپشک های پرورش یافته بر روی میخک هندی،گیاه میخک هندی و نیز عصاره گیاهی میخک هندی بیشتر از سایر تیمارها بود. نتایج آزمایش تغذیه کفشدوزک استرالیایی از شپشک استرالیایی پس از عصاره پاشی 50% میخک هندی روی افرا نشان داد که در کل در مدت 24 ساعت حشرات کامل 37/48 درصد و لاروهای سنین آخر، 12/29 درصد شپشک ها را مورد تغذیه قرار دادند که این نشان می دهد حشرات کامل در کنترل بسیار مهم تر از لاروهای سنین آخر می باشد. نتایج آزمایشات واکنش تابعی حشرات کامل و لارو های سن آخر کفشدوزک نسبت به تراکم های مختلف پوره سن سوم شپشک روی نارنج و میخک هندی با مدل واکنش نوع دوم هولینگ به خوبی مطابقت داشت. تأثیر میزبان گیاهی روی قدرت جستجوگری کفشدوزک استرالیایی نشان داد که در هر دو مرحله، لارو سن آخر و حشره کامل، قدرت جستجوگری کفشدوزک روی میخک هندی بیشتر از زمانی بود که نارنج در اختیار آن قرار گرفت.

شته ها گروهی از آفات گیاهی بوده که به محصولات زراعی، باغی و زینتی به صورت مستقیم و غیر مستقیم خسارت وارد می کنند. این حشرات به دلیل تنوع گونه ای و عادات مختلف زندگی و ارتباط مستقیم با محصولات اولیه مورد نیاز بشر، موقعیت ویژه ای را در بین آفات کشاورزی به خود اختصاص داده اند. در این پژوهش فون شته های منطقه باجگاه و باغ گیاهشناسی ارم طی سال های 2-1391 بررسی و در سطح گونه شناسایی و رده بندی شدند. نمونه ها دربیشتر موارد توسط قلم موی ظریف جمع آوری گردیده و در برخی از موارد با ضربه زدن به گیاه میزبان نمونه ها از گیاه جدا شده و سپس در الکل اتیلیک 75-80 درصد قرار گرفته و پس از یادداشت مشخصات نمونه شامل تاریخ جمع آوری، میزبان و مکان به آزمایشگاه منتقل شدند. در آزمایشگاه، اسلاید میکروسکوپی با استفاده از محلول هویر آماده گردید. در این روش ابتدا نمونه ها در الکل 95% به مدت 1-3 دقیقه حرارت داده شدند و سپس برای شفاف نمودن نمونه ها در پتاس 5% به مدت 2-5 دقیقه جوشانده شدند. جهت شناسایی نمونه های شته از منابع معتبر استفاده شد و در مواردی که شناسایی شته مورد نظر مقدور نبود نمونه جهت شناسایی به متخصص شته شناس در خارج کشور ارسال گردید. در این پژوهش در مجموع 370 عدد شته جمع آوری و پس از شناسایی آنها برای تعداد 27 گونه از 19 جنس و چهار زیر خانواده متعلق به خانواده aphididae کلید شناسایی تنظیم شد. شکل بالدار گونه wahlgreniella nervate برای اولین بار از ایران از منطقه باجگاه ( شیراز ) از روی گل رز گزارش شده است.

رشد تولید و بهبود کیفیت محصولات کشاورزی از مهمترین اهداف برنامه های کشاورزی می باشند. انار یکی از میوه های مهم باغی در ایران بوده، و ایران یکی از تولیدکنندگان اصلی انار در جهان محسوب می شود. مهمترین آفت انار در ایران کرم گلوگاه انار می باشد. به دلیل زندگی خاص این آفت که زمستان را به صورت لارو در داخل میوه های زیر و روی درخت می گذراند، روش های کنترل این آفت موثر نخواهد بود، مگر اینکه همه کشاورزان برای مشارکت همزمان جهت کنترل آفت تصمیم بگیرند، و بنابراین، اقدام جمعی ضروری است. هدف تحقیق حاضر تحلیل شرایط مورد نیاز برای مشارکت باغداران در کنترل کرم گلوگاه در شهرستان ارسنجان بود. برای انجام تحقیق از استراتژی زاویه بندی همزمان استفاده شد. جمع آوری داده های کمی با روش پیمایش انجام شد. جامعه آماری این بخش شامل باغداران انار مناطق عمده ی انارکاری شهرستان ارسنجان بود، که تعداد 262 نفر از ایشان با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و مورد بررسی قرار گرفتند. داده های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد. روایی صوری پرسشنامه توسط پانل متخصصان به دست آمد و پایایی آن، از طریق مطالعه راهنما تایید شد، ضریب آلفای کرونباخ برای متغیرهای تحقیق در دامنه 61/0 تا 93/0 به دست آمد. داده های کمی با استفاده از نرم افزار spsswin19 و به کارگیری آماره های توصیفی و آزمون های تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. جامعه آماری بخش کیفی شامل کلیه کنشگران درگیر در کنترل آفت بود. برای انتخاب افراد مورد مطالعه از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. گردآوری داده های باغداران با روش های مصاحبه انفرادی عمیق و مصاحبه متمرکز بر گروه، و جهت اخذ اطلاعات از سایر کنشگران مربوطه، روش مصاحبه عمیق مورد استفاده قرار گرفت. نمونه های مورد مطالعه از بین باغداران با روش نمونه گیری با حداکثر اختلاف، و سایر کنشگران مربوطه، با روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب شدند، جهت توسعه و پالایش طبقات از نمونه گیری نظری استفاده گردید. یافته ها نشان داد، نهادهای شناختی، نهادهای هنجاری، مشارکت اجتماعی، اعتماد به سایر افراد، مساحت باغ و شایستگی های عمومی باغداران در مجموع می توانند 56 درصد میزان تمایل به مشارکت باغداران در کنترل کرم گلوگاه انار را تبیین نمایند. همچنین نتایج داده های کیفی بیانگر آن بود که عدم اقدام جمعی باغداران در کنترل این آفت در نتیجه عواملی چون ضعف نهادهای تنظیمی، هنجاری و شناختی می باشد.