نام پژوهشگر: ادهم ضرغام
مرجان سعیدی ادهم ضرغام
از نظرتاریخی،گرافیتی به آن نوشته ها و نشان ها یا نقوشی گفته می شود که روی دیواره های اماکن باستانی یا خرابه ها نقش بستهاند مثل آثار موجود در دخمه های(کاتاکامب های)رمی و یا آثار موجود در پمپئی.این واژه در گذر زمان بهآثاری اطلاق شد که به شکلی شخصی و بدون اجازه روی دیوارها وسطوح موجود در اماکن عمومی و به خصوص بر دیوار پیاده روها کشیده می شد.باید توجه داشت که به نوشته های قانونی یا رسمی روی در و دیوار گرافیتی گفته نمی شد. امروزه هنر گرافیتی در همه جای شهرها دیده می شود.گرافیتی به معنای نوین آن از زادگاه اصلی خود یعنی نیویورک گرفته تا نشر آن به اروپا،در سایر کشورهای دیگر توسعه یافته است. گستردگی و تنوع گرافیتی،با زبان های مختلف و حروف متمایز، سبب پیدایش شیوه های نوینی در جهان شده است.گرافیتی در اطراف جاده ها،دیوارها و پارک ها به وجود می آید و نیاز به پرداخت بهائی برای اجرای یک گرافیتی نیست.انجام آن برای هر شخصی آزاد است و زمان آن محدود به ساعت خاصی نمی شود. بعد از انجام هر گرافیتی،منتقدان که ازدل جامعه برخاسته اند به نقد اثر می پردازند. در این پروژه تلاش شده است که گرافیتی از منظر فرهنگ اعتراض و ارتباطش با مکاتب اگزیستانسیالیسم،آنارشیسم و وندالیسم مورد بررسی قرار گیرد.
ادهم ضرغام موسی دیباج
چکیده ندارد.