این پایان نامه برآن است که با ذکر مقدمه ای برجریان شناسی غزل ، جریانات شعری به وجود آمده در غزل پس از انقلاب اسلامی را مورد نقد و بررسی قرار داده و در این راه، زمان مورد بررسی را به سه دوره تقسیم کرده و درهر دوره با شرح جزئیات جریانات شعری به وجود آمده و معرفی شاعران موثر در هر دوره ، به بررسی و نقد ویژگی های محتوایی و ساختاری ـ زبانی غزل ِ هر دوره می پردازد. در فصل اول (مقدمات و کلیات)، ضمن بیان و شرح پیشینه ی غزل فارسی، تغییرات این قالب شعری تا زمان انقلاب اسلامی مورد بررسی قرار می گیرد. فصل دوم (حماسه در غزل) که به طور تقریبی سال های 1359 تا 1370 را در برمی گیرد ضرورت حضور شعر جنگ و ویژگی های آن را در بوته ی نقد قرار داده و در فصل سوم (غزل روایی)، دلایل تحول غزل در سال های پس از جنگ تا اواسط دهه ی هفتاد مورد باز نگری واقع می شود. در فصل چهارم (غزل پیشرو) نمای تازه ای از غزل معاصر معرفی شده و به بیان و نقد ویژگی های آن پرداخته می شود. در این فصل با گریزی به ادبیات سایبری در ایران، دلایل ظهور غزل پیشرو در ادب فارسی و استقبال از آن در دهه ی هشتاد مورد بررسی قرار می گیرد. انتظار می رود این پژوهش به پرسش های زیر پاسخی گویا دهد: 1. معرفی جریان های به وجود آمده در غزل پس از انقلاب اسلامی تا سال 1390 2. شاعران جریان ساز در هر دوره 3. برجسته ترین ویژگی های ساختاری غزل در هر دوره 4. زمینه های موفقیت و فراگیری یک جریان یا عوامل رکود آن

چکیده ندارد.