پس از طرح مباحث کلّی و بیان تمهیدات نظری در فصل اول جهت آشنایی با دیدگاههای 3 مکتب عمده لیبرالیستی، کمونیستی و واقع گرایی در مورد روابط و نظام بین الملل به بیان اجمالی ماهیّت نظام، سرشت انسان، منطق حاکم، توزیع قدرت و محور نظام بین الملل در فصل دوم پرداختیم در فصل سوم نیز طی سه گفتار به طرح بحث پرداختیم؛ ابتدا ماهیّت فکری واندیشه ای نظام بین الملل دو قطبی را طرح کردیم و در ادامه به ماهیّت ساختاری و در انتها به بیان مباحث مربوط به ماهیّت رفتاری نظام دو قطبی اقدام نمودیم بحران عدم اعتقاد به معنویت و به دنبال آن بحران هایی از قبیل ظلم، تجاوز، استکبار وغیره از منظر امام خمینی (ره) در سه سطح فکری، ساختاری و رفتاری تحلیل و ریشه یابی شد. امام خمینی(ره) نیز ادراک صحیح و درست از مشکلات و گرفتاریها و نیز منشأ آنها را زمینه ساز و مقدمه ای برای رهایی از درد و رنج و درمان آن می دانستند. در اندیشه امام اگر بازیگران اصلی نظام بین الملل انسانهای مهذّب و عاقل باشند ماهیّت نظام بین الملل نیز ماهیّتی کمالی خواهد بود و موجب رشد کمالات و فضائل خواهد شد و در غیر این صورت ماهیّت غیر کمالی آن موجب ظلم و فساد خواهد شد. قدرت، ابزاری در دست انسان می باشد که می تواند با قرار گرفتن در دست انسان مهذّب و عاقل کمال خود را بروز دهد و موجب رشد کمالات شود. درفصل چهارم با توجه به دیدگاه امام می توان گفت کـه رهـا شدن از نظم بین الملل دوقطبی و دست یابی به نظم مطلوب، نیازمند توجه به ابعاد مادّی و معنوی انسانها و رفـع سـلطـه گـری و سـلطـه پـذیـری در جـهـان اسـت . با توجه به اینکه اندیشه امام بر پایه دین شکل گرفته، دارای یک پیام جهانی است و به دنبال یک امت واحد جهانی می باشد. به بیانی دیگر امام غایت تلاش خود را رسیدن به جامعه جهانی مهدوی می دانند. براساس اندیشه ایشان عمل به تکلیف بر مبنای توانایی ها، نظام بین الملل مقدور را تأسیس می کند و زمینه ساز نظام مطلوب آرمانی می شود در فصل پنجم حضرت امام در ارتباط با حل بحرانهای مورد نظر در جهان و رسیدن به نظام بین الملل مطلوب راه حلها و راهکارهای نظری صرف ارائه نکرده اند؛ چه این که اینها فقط تئوری نظری محض نیست که در عمل پاسخ نداده باشد، بلکه در عمل نیز خود را به اثبات رسانده اند امام خمینی با بصیرت نافذ راهکارهایی را برای اصلاح و تغییرنظام مستقر ارائه می دهند. ایشان ابتدا اتحاد مسلمین و در نهایت مشارکت همه مستضعفین جهان را لازم می دانند تا با هم افزایی قدرتها و اراده ها بتوانند درمقابل ابرقدرتها ایستادگی بکنند

رقابت سیاسی یکی از مهم ترین شاخصه های مشارکت سیاسی همواره مورد دغدغه اندیشمندان حوزه سیاسی بوده است. از اصولی ترین سئوال در این حوزه چگونگی الگوی مطلوب رقابت سیاسی در عرصه مشارکت سیاسی است. مسئله مهم این است که الگوی مطلوب رقابت سیاسی در نظامی که بر پایه اسلام و آراء مردم استوار شده است چگونه باید باشد؟ در پژوهش حاضر تبیین الگویی نظری از اندیشه امام خمینی به عنوان فردی با ویژگی های خاص و منحصر به فرد مورد مداقه و توجه قرار گرفته است. در این پژوهش پس از بررسی الزامات و الگوهای رقابت سیاسی، با محور قرار گرفتن بیانات امام در باب رقابت سیاسی بطور عام و پیام معروف به منشور برادری ایشان به طور خاص و تحلیل محتوایی آن، این تحلیل به دست آمد که امام خمینی معتقد به الگویی خاص از رقابت سیاسی در جامعه سیاسی بودند که می توان آن را در الگوی سیاست متعالیه امام نیز جا سازی نمود. امام معتقد است که رقابت سیاسی ای قابل پذیرش است که در چارچوب الگوی «وحدت در عین کثرت» صورت پذیرد. رقابت سیاسی در این الگو برخلاف الگوهای دولت های سکولار، مبتنی بر قواعد و مختصاتی است که باید در چارچوب اصولی چون اسلام، جمهوری، استقلال، آْزادی، حفظ نظام و منافع مردم صورت گیرد.»

حج یکی از واجبات مهم دینی است که علی رغم دربرداشتن ابعاد مختلف آن، عمدتاً به بعد معنوی و عبادی آن توجه شده است و سایر ابعاد آن مورد غفلت واقع شده است، ظهور انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی(ره) و متعاقب آن رهبری آیت الله خامنه ای،ابعاد دیگر حج را برجسته نمود و به وجه سیاسی آن اهمیت ویژه ای شده است. امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری با هوشمندی از ظرفیت های ایجاد شده با طرح احیای حج ابراهیمی(ع) و محمدی(ص) و با انتقاد از دولت های سلطه پذیر در جهان اسلام، حج را زمینه ساز و تبلور و تمرین همگرایی و اتحاد و همزیستی مسلمانان می دانند، که می تواند این روح اخوت و همدلی و وحدت را بر محور توحید و خداگرایی در پیکره امت اسلامی تزریق نماید. ایشان از مسلمین می خواهند که حج را کانون اتحاد و همبستگی و اصلاح امور مسلمین قرار داده و از این پایگاه بر سلطه ابرقدرت ها و حکومت های وابسته و خودکامه بشورند. دراین پژوهش به دنبال تبیین کارکردهای سیاسی حج از منظر معصومین، به جایگاه حج از دیدگاه امام خمینی و رهبری می پردازد. سپس وجوه سیاسی حج و وضعیت موجود و چشم انداز مطلوب از منظر امام خمینی و مقام معظم رهبری مطرح می شود. همچنین تلاش شده است براساس گردآوری روش کتابخانه ای از نظریه بحران اسپریگنز به تشریح عدم رضایت وضع موجود و ارائه راه حل منطقی بهره ببرد. نتایج این پژوهش برجستگی ظرفیت های ابعاد سیاسی حج براساس نظریات امام خمینی و رهبری است که حج باید باعث آشنایی مسلمانان و ایجاد مودت، تحکیم وحدت، برائت از مشرکان، ایجاد حیات طیبه و هویت بخشی جمعی مسلمین شود.

در نوشته ی حاضر تلاش کردیم تا به پاسخ این پرسش دست یابیم که: از منظر امام خمینی«ره» و مقام معظم رهبری، آسیب های نقش نخبگان در حکومت اسلامی چیست؟ این مسأله را در بستر نظریه ی ولایت فقیه در باب حکومت بعد از معصوم به افراد خاصی واگذار شده است؛ افرادی که اوصاف و ویژگی های خاصی باید داشته باشند. حکومت چنین فردی طبق این نظریه، دارای مشروعیت است و هر فردی به تناسب جایگاه خود در برابر آن وظایفی به عهده دارد. در عین حال هر نوع مخالفت و استادگی در برابر آن شرعاً غیرمجاز محسوب می شود. آسیب های نقش نخبگان در حکومت اسلامی را به تخطی آنان از نقش های مورد انتظار معنا کردیم. بر این اساس، آسیب های نقش نخبگان، در سه محور بینشی، اخلاقی و رفتاری به عنوان ره آوردهای این تحقیق به شرح زیر بدست آمد: 1ـ ساده اندیشی، عوام زدگی، واپسگرایی و تحجر، سطحی نگری، نگرش تک بعدی به اسلام، کج اندیشی، تزلزل ایمانی و معرفی، بی بصیرتی، خود باختگی و نقد ناپذیر در قلمرو معرفتی و شناختی. 2ـ قدرت طلبی، دنیا طلبی، فزون خواهی، خود محوری، کتمان حقیقت، حق ناپذیر، بی انصافی و هراس از رویارویی با دشمن به عنوان آسیب های اخلاقی. 3ـ اختلاف افکنی، تخطی از قانون، همسویی با دشمن، فراموش کردن مردم و ارزش های حقیقی، کوتاهی در حمایت از حق، شایعه سازی و تضعیف نظام اسلامی به عنوان آسیب های رفتاری و عملی، نخبگان مطرح شد. ضمنا به این نکته نیز اشاره شد که آسیب های شناختی و اخلاقی، در حقیقت پایه های آسیب های رفتاری به حساب می آیند.

چکیده ندارد.