درد متعاقب لاپاروتومی، پدیده ای مضر و نیازمند تسکین می باشد (توسط اوپیوئیدها یا nsaids) به این منظور، داروهای nsaid می توانند عضلانی یا به شکل شیاف تجویز شوند که شیاف آنها، مزایایی بر نوع عضلانی دارد، از جمله: -1عدم وجود درد در تجویز -2تسهیل حرکات روده و کاهش ایلئوز -3کاهش کارپرسنل -4هزینه کمتر بمنظور شناخت اثر شیاف ، ما 84 بیمار لاپاروتومی شده را در دو گروه 42 نفره مورد مطالعه تجربی قرار دادیم. گروه 1، شیاف 50 میلی گرمی دیکلوفناک ، یکساعت قبل از عمل و سپس در صورت وجود درد، هر 8 ساعت و گروه 2، آمپول 75 میلی گرمی دیکلوفناک هر 12 ساعت در صورت بروز در دریافت نمودند. بیماران، 24 ساعت پس از عمل تحت نظر گرفته شدند. در پایان، متغیرهای مخدوش کننده (سن، جنس ، وزن، نوع برش جراحی، بیماری مسبب لاپاروتومی) توزیع یکسانی در دو گروه داشتند و هزینه درمان در گروه 1 کمتر بود. بی دردی کامل، در 23 بیمار (54/8 درصد) گروه 1 و 13 بیمار (31 درصد) گروه 2، درد قابل تحمل در 19 بیمار (45/2 درصد) گروه 1 و 27 بیمار (64/3 درصد) گروه 2 و عدم پاسخ به دارو، در 2 بیمار (4/8 درصد) گروه 2 و هیچکدام از بیماران گروه 1 مشاهده شد. از نظر آماری، بی دردی کامل در گروه 1 بیشتر بود، ولی دو پاسخ دیگر تفاوتی نداشتند. در هیچکدام از گروههای مشاهده نشد. نتیجه نهایی اینکه، اثر ضد درد شیاف دیکلوفناک ، حداقل برابر نوع عضلانی است و بدلیل مزایای آن، برای تسکین درد متعاقب لاپاروتومی، انتخاب بهتری است .

در بسیاری از اعمال جراحی دستگاه گوارش ، نیاز به انجام آناستوموز بین معده، روده باریک و کولن می شود که عارضه مهم آن لیک آناستوموز است . سیاست کلی مبنی بر کاهش طول مدت اقامت در بیمارستان و کاهش هزینه های بیمارستانی و زمان استراحت در منزل بیماران ما را بر داشت که با فرضیه ای که محتوای آن شروع هر چه زودتر رژیم غذایی پس از دفع flatus احتمال لیک آناستوموز را کمتر می کند مطالعه ای آینده نگر (پروسپکتیو) بر روی 60 بیمار در بیمارستان خاتم النبیا (ص ) زاهدان انجام دهیم. روش کار به این شکل بود که تمامی بیمارانیکه آناتاستوموز در معده، روده باریک یا کولون داشتند از بهمن ماه 1376 طی مدت 19 ماه بصورت یک در میان و تصادفی در 2 گروه "الف " و "ب " قرار دادیم محدوده سنی بیماران 12-70 سال انتخاب شد و همه آنها را تحت عمل جراحی الکتیو قرار گرفتند. رژیم غذایی دهانی در گروه الف بلافاصله پس از دفع flatus و در گروه ب و در صورت دفع در روز ششم بعد از عمل ابتدا مایعات و سپس معمولی شروع شد. تمام بیماران با یک روش و توسط یک جراح تحت عمل قرار گرفتند. داروهای قبل و بعد از عمل نحوه آمادگی کولون (در صورت لزوم) مشابه بودند. تعداد آناستوموز در معده و روده باریک و نیز باریک و نیز تعداد آناستوموز در کولون هر کدام جداگانه در هر گروه مساوی بودند. از نظر میانگین سنی بین دو گروه تفاوت عمده ای وجود نداشت . میانگین ایام بستری دو گروه "الف " 26 5 روز و در گروه "ب " 88 9 روز بود که تفاوت واضح آشکار است . در مجموع 4 مورد لیک آناستوموز مشاهده شد که یک مورد آن در بیماران گروه الف و سه مورد در گروه ب بود. از این 4 مورد لیک اناستوموز یکی در روده باریک و 3 مورد دیگر در کولون قرار داشت در کل بیماران یک مورد مورتالیتی رخ داد که مربوط به گروه "ب " بود هر چه به علت مقدار کم عوارض در تمام بیماران تفاوت عددی واضحی در طول اقامت بیمار در بیمارستان در هر دو گروه مشهود است . ما جهت تعیین میزان عوارض بویژه لیک آناستوموز در بیماران بیشتر پیشنهاد می کنیم. در انتهای ما شروع هر چه سریعتر رژیم غذایی روده ای پس از دفع flatus را کاملا بی خطر و حتی بسیار مفید برای کاهش عوارض عمل جراحی، کاهش مخارج بیمار و کاهش ایام جدایی بیمار از جامعه توصیه نموده و امیدوارم این تلاش مورد قبول حق تعالی و جامعه پزشکی قرار گیرد.

ترخیص بیماران 4/4 روز (7-2 روز) بوده است ، تغییر دیسفاژی بیماران یک تا دو درجه بهبود یافته است بطور کلی هیچ موردی از عفونت ، فیستول food impaction, stent migration و خونریزی تا پایان عمر بیماران وجود نداشته است یک مورد درد پره کوردیال بطور متناوب ، یک مورد تنگی نفس متناوب و 4 مورد تهوع و 3 مورد استفراغ بدنبال خوردن غذای نیمه جامد در بیماران فوق وجود داشته است میانگین دریافت مسکن بطور کلی 3/3 (4-2 بار) می باشد هیچیک از بیماران مشکلی در حین عمل نداشته و لوله گذاری با موفقیت در تمام موارد انجام شد. پیشنهاد: با توجه به عوارض کم این روش و بهبود وضع تغذیه ای بیماران با لوله گذاری و ارزان بودن stent (لوله تراشه) و آسان بودن روش جراحی آن در بیماران پیشرفته کانسرمری ما این روش را بعنوان یک درمان تسکینی پیشنهاد می نمائیم همچنین سایر روشهای تسکینی از جمله رادیوتراپی را در جهت بهبود بقا بیماران بعد از عمل را نیز توصیه می کنیم. لوله گذاری از طریق گاستروستوی به سبب عوارض فوق العاده کم آن نسبت به سایر روش های می تواند جایگزین بسیار مناسبی برای این بیماران باشد.