مصدق از جمله شاعران مشهور معاصر، در دو حوزه ی شعر نیمایی و قالب های سنتی هنرنمایی کرده و شش دفتر شعری با عناوین درفش کاویان، آبی، خاکستری، سیاه، در رهگذار باد، از جدایی ها، سال های صبوری و شیرسرخ از خود به یادگار گذاشته است. از ویژگی های تصاویر شعری مصدق، می توان سادگی، طبیعت گرایی، ایران دوستی و توصیف گرایی را نام برد. شاعر در اشعار سنتی خود اغلب تحت تاثیر شاعران کلاسیک قرار دارد و از تصاویر شاعران دیگر بهره می گیرد، اما در اشعار نیمایی دست به ابتکار و خلّاقیت می زند و تصاویر نوی می آفریند. تشبیه اصلی ترین عنصر در صورت های خیالی شعر مصدق است و بعد از آن گرایش شاعر بیشتر به سوی استعاره و نماد بوده و کمتر به استفاده از کنایه و مجاز تمایل نشان می دهد. مصدق در حوزه ی صنایع بدیعی خلاف آن چه در شاعران نیمایی می بینیم، بیشتر سعی در استفاده از آرایه های لفظی دارد و از آرایه های معنوی به سبب عدم ایجاد ابهام و پیچیدگی کمتر استفاده کرده است.

چکیده ندارد.