در پژوهش کنونی تاثیر شمار نوزادان شیرخوار و شدت شیرخواری بر میزان بیان kiss-1 mrna در هسته آرکوات موش صحرایی شیرده بررسی شد. سی و شش موش صحرایی آبستن، نژاد اسپراگ داولی، به 9 گروه مساوی تقسیم شدند. گروه کنترل شامل موش های صحرایی تخمدان برداری شده و غیرشیرده بود. سه گروه، موش های صحرایی دارای 5، 10 و 15 نوزاد بودند که از نوزادانشان جدا نشدند، و همواره شیرخواری کردند. سه گروه دیگر با 5 نوزاد، که در روز هشتم پس از زایش، برای 6 ساعت از نوزادانشان جدا شدند، سپس نوزادان هر مادر بازگردانده شدند و پیش از کشتار، به مدت 5/2، 5 و 5/7 دقیقه شیرخواری کردند. دو گروه آخر با 10 و 15 نوزاد، که در روز هشتم پس از زایش، برای 6 ساعت از نوزادانشان جدا شدند، سپس نوزادان هر مادر بازگردانده شدند و پیش از کشتار، به مدت 5 دقیقه شیرخواری کردند. بیان kiss-1 mrna، با روش real-time pcr بررسی شد. بیان kiss-1 mrna در هسته آرکوات موش صحرایی شیرده، با افزایش شمار نوزادان شیرخوار و شدت تحریکات شیرخواری به طور معنی داری کاهش یافت (0.01>p ). همچنین اثر افزایش شدت تحریکات شیرخواری بر بیان kiss-1 mrna بیشتر از اثر شمار نوزادان شیرخوار بود (0.01>p). یافته ها نشان دادند که افزایش شمار نوزادان شیرخوار و شدت شیرخواری، می توانند بیان kiss-1 mrna در هسته آرکوات موش صحرایی شیرده را کاهش دهند و ممکن است موجب آنستروس شیردهی در موش صحرایی شوند.

این آزمایش جهت بررسی اثر خوراندن روغن ماهی به تنهایی و یا همراه با مکمل ویتامین e، بر منی تازه و یخ گشایی شده ی قوچ، انجام شد. شانزده قوچ سالم و بارور نژاد مهربان 3 تا 4 سال، در چهار گروه چهارتایی، با جیره شاهد (بدون روغن و ویتامین) و جیره های دارای روغن (30 گرم در روز برای هر قوچ)، دارای ویتامین e (200 واحد بین المللی در روز برای هرقوچ) و یا دارای روغن ماهی و ویتامین e به مدت 13 هفته، تغذیه شدند. پس از 3 هفته سازش پذیری به جیره، نمونه منی هر 2 هفته یکبار با الکترواجاکولاتور جمع آوری و ارزیابی شد. فزون بر ارزیابی فراسنجه های منی تازه، بخشی از نمونه ی منی در رقیق کننده ی تریس و زرده ی تخم مرغ حل شد و با رساندن تدریجی دمای آن به 4 درجه سانتی گراد، بر روی بخار نیتروژن مایع یخ زد و در نیتروژن مایع نگه داری شد. نمونه های یخ زده در پژوهشگاه رویان تهران با casa ارزیابی شدند. غلظت اسپرم، درصد اسپرم های زنده با آکروزوم سالم، یکپارچگی غشای اسپرم، درصد اسپرم های نابهنجار و غلظت tbars در منی تازه، به طور معنی داری تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفتند (p < 0.01). تیمارهای آزمایشی بر دیگر ویژگی های منی تازه، اثر معنی داری نداشتند. در بیشتر موارد برهم کنش بین تیمار و زمان معنی دار بود (p < 0.05). برهم کنش بین تیمار و زمان برای همه ی فراسنجه های ارزیابی شده با casa به جز vsl و wob، معنی دار بود. تیمارهای آزمایشی بر جنبایی، اسپرم های نوع a تا d، lin، str، alh، bcf و درصد اسپرم های زنده، اثر معنی داری داشتند (p < 0.01). به طور کلی، یافته ها نشان دادند که جیره های دارای روغن ماهی یا ویتامین e، به طور قابل توجهی سبب کاهش بیشتر پارامترهای casa شدند اما، خوراندن روغن ماهی به همراه ویتامین e، اثر منفی بر منی یخ گشایی شده نداشت و در بیشتر موارد، گروه روغن به همراه ویتامین، مانند گروه شاهد بود.

هورمون مهارکننده گونادوتروپین (gnih) یک نوروپپتید هیپوتالاموسی است که سنتز و آزادسازی گونادوتروپین ها را از راه اثر بر نورون های gnrh و سلول های گونادوتروپ هیپوفیزی مهار می کند از این رو ممکن است نوروپپتید کلیدی در پرندگان دارای تولیدمثل فصلی باشد. هدف این پژوهش بررسی تغییرات فصلی در بیان این نوروپپتید در جنس های نر و ماده کبک چوکار بود. یافته ها نشان دادند شمار این نورون ها در فصل تولیدمثلی کاهش معنی داری نسبت به فصل غیرتولیدمثلی نشان داد که می تواند نشان دهنده نقش gnih در کنترل تولیدمثل فصلی این پرنده باشد.

چکیده اثر افزودن پودر تفاله خشک مرکبات بر عملکرد تولیدمثلی مرغ های مادر گوشتی مسن به کوشش فاطمه فیروزی با هدف بهبود کیفیت تخم مرغ و نفوذ اسپرم به لایه فرا ویتلین و افزایش باروری، تفاله خشک مرکبات به جیره مرغ های مولد مسن سویه کاب 500 افزوده شد. شمار 36 قطعه مرغ مادر گوشتی سویه کاب 500 و 12 خروس هم-سویه آن ها، در سن 65 هفتگی به شیوه تصادفی گزینش و مرغ ها به سه گروه 12 تایی تقسیم شدند. تفاله خشک مرکبات در سطوح صفر، 5 و 10 درصد به مدت 10 هفته در جیره (به ترتیب t1، t2 و t3) به کار برده شد. آب به شکل آزاد و خوراک به شکل محدود در ساعت 7:30 صبح در اختیار پرندگان قرار گرفت. خروس ها برای انزال-گیری به مدت دو هفته با مالش شکمی عادت دهی شدند. عملیات تلقیح مرغ ها بین ساعت 16- 14 انجام شد. در طول 10 هفته، تولید تخم مرغ و فروزه های کیفی آن مانند وزن تخم مرغ، شاخص شکل ظاهری، شاخص زرده، واحد هاو، ضخامت پوسته، ph آلبومن، ph زرده و نرخ باروری ارزیابی شدند. ارزیابی نفوذ اسپرم به لایه فرا ویتلین و اندازه گیری شاخص پراکسیداسیون لیپیدی (tbars) در هفته پایانی آزمایش انجام شد. یافته ها نشان دادند که جیره بر باروری، نرخ نفوذ اسپرم به لایه فرا ویتلین ، شاخص پراکسیداسیون لیپیدی (tbars)، شاخص زرده، شاخص شکل ظاهری تخم مرغ، وزن بدن، وزن تخم مرغ، ph آلبومن و ph زرده اثری نداشت. تغذیه تفاله خشک مرکبات با افزایش واحد هاو، ضخامت پوسته، وزن تخم مرغ همراه بود. با توجه به اثر مثبت تفاله مرکبات در سطوح مصرفی بر روی برخی از خصوصیات کیفی تخم مرغ و دسترسی فراوان و ارزان قیمت بودن تفاله مرکبات، از این رو تغذیه تفاله مرکبات به جیره پرنده های مولد مسن دست کم در سطوح مصرفی در آزمایش کنونی می تواند استفاده شود.

چکیده ندارد.

در این آزمایش ، عمل کاریوتایپ روی کپور نقره ای، کپور علفخوار، کپور سرگنده و کپور معمولی انجام شد.