چکیده به منظور مطالعه اثرات سطوح مختلف جایگزینی دانه اکسترود شده سویا با کنجاله سویا و سطوح مکمل ویتامین e، بر عملکرد جوجه های گوشتی آزمایشی انجام شد. طرح با استفاده از264 قطعه جوجه گوشتی یکروزه نژاد کاب (cobb 500) ، به صورت آزمایشات فاکتوریل2×4 با 8 تیمار و 3 تکرار و11 جوجه بصورت مخلوط دو جنس در هر تکرار در چارچوب طرح کاملاً تصادفی طراحی گردید. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح جایگزینی (صفر، 25، 50 و 75 درصد) دانه اکسترود شده سویا با کنجاله سویا و دو سطح (42 و75 میلی گرم بر کیلوگرم) مکمل ویتامینe، بودند. نتایج نشان دادند که سطح مکمل ویتامینe، بطور معنی دار باعث افزایش در مصرف خوراک شد (05/0> p). اثرات متقابل بین تیمارها بر وزن زنده و افزایش وزن تفاوت معنی داری نشان داد (05/0> p)، بطوریکه در سطح بالاتر ویتامینe، با افزایش سطح جایگزینی دانه سویا با کنجاله سویا وزن زنده و افزایش وزن بهبود یافت. اثرات متقابل بین سطوح مختلف جایگزینی دانه سویا با کنجاله سویا و مکمل ویتامینe بر ضریب تبدیل در مرحله استارتر معنی دار بود (05/0> p). مکمل ویتامینe، بطور معنی دار باعث بهبود ضریب تبدیل در پایان دوره شده بود (05/0> p). سطوح جایگزینی دانه اکسترود شده سویا با کنجاله سویا بر وزن پانکراس افزایش معنی دار نشان داد (05/0> p). اثرات تیمارها بر خصوصیات لاشه، درصد چربی ران و شاخص tba ماهیچه ران تفاوت معنی داری نشان نداد (05/0< p). مکمل ویتامینe توانسته بود بطور معنی دار باعث بهبود شاخص تولید گردد (05/0> p). اثرات متقابل بین تیمارها برهزینه خوراک مصرفی معنی دار بود (05/0> p)، همچنین مکمل ویتامینe باعث افزایش معنی دار هزینه خوراک مصرفی در پایان دوره شده بود (05/0> p). بین تیمارهای آزمایشی بر هزینه خوراک به اضافه وزن تفاوت معنی دار وجود داشت (05/0> p). اثرات متقابل بین سطوح جایگزینی دانه اکسترود شده سویا با کنجاله سویا و مکمل ویتامینe بر بازدهی اقتصادی معنی دار بود (05/0> p). بطوریکه در سطح بالاتر ویتامینe، افزایش سطح جایگزینی دانه سویا با کنجاله سویا افزایش در بازدهی اقتصادی را به همراه داشت. بطور کلی بر اساس نتایج حاصل از این تحقیق استفاده از سطح 25 درصد جایگزینی دانه سویا با کنجاله سویا بدون استفاده از سطوح بالاتر ویتامین e و تا میزان 75 درصد جایگزینی درصورت افزایش سطح ویتامین e به میزان 75 واحد بین المللی به ازای هر کیلوگرم جیره در جیره های جوجه های گوشتی امکان پذیر می باشد. کلمات کلیدی: دانه اکسترود شده سویا، ویتامینe، عملکرد، جوجه گوشتی.

این تحقیق با هدف بررسی امکان استفاده از پلی اتیلن ترفتالات (pet) بازیافتی به همراه آرد کاه گندم در ساخت چندسازه چوب- پلاستیک انجام گرفت. از مخلوطآرد کاه گندم به عنوان پرکننده به میزان 40 درصد بر اساس وزن تخته ها و همچنین از pet به عنوان ماده پلیمری بازیافت شده در سه نوع:روش مکانیکی، استفاده از حلال های آلی و گلیکولیز استفاده شد. فراورده چندسازه با روش اختلاط خشک- پرس گرم تولید شد و خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه های آزمونی مطابق با استاندارد astm مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تخته های حاصل ازpet بازیافتی به روش استفاده از حلال آلی در ساخت چندسازه چوب-پلاستیک مقاومت مکانیکی بالاتری نسبت به نمونه های تهیه شده با دو روش بازیافت مکانیکی و گلیکولیز pet داشتند و همچنین براساس نتایج جذب آب و واکشیدگی ضخامت پس از 2 و 24 ساعت غوطه وری، نمونه های ساخته شده با پلیمر حاصل از بازیافت pet با دی متیل فرمامید( dmf) شرایط بهتری را نشان داد.

آزمایشی به منظور بررسی اثر سطوح مختلف پروتئین و اسیدهای آمینه ممصنوعی تجاری بر عملکرد جوجه‏های گوشتی با تعداد 270 قطعه جوجه ‏گوشتی سویه آربور آکرز به صورت یک آزمایش فاکتوریل 3×3 در قالب طرح‏ کاملاً تصادفی با 27 واحد آزمایشی (9 تیمار با 3 تکرار و 10 قطعه در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح مختلف پروتئین (سطح توصیه شده شرکت آربور آکرز، 10 و 20 درصد کمتر از آن) × سه سطح مختلف اسیدهای آمینه تجاری گوگرد‏دار (متیونین + سیستئین)، لیزین و ترئونین (سطح توصیه شده شرکت آربور آکرز، 15 درصد بیشتر و کمتر از آن)، بودند. نتایج آزمایش نشان داد که سطوح مختلف پروتئین و اسیدهای آمینه محدود کننده رشد اثر معنی‏داری بر مصرف خوراک در سن (10-1 روزگی) داشت (05/0> p). همچنین اثرات متقابل بین تیمارها بر مصرف خوراک در سنین مختلف معنی‏دار بود (05/0> p). اثرات متقابل بین تیمارها بر وزن زنده و افزایش وزن در کل دوره تفاوت معنی‏داری نشان داد (05/0> p). سطوح مختلف پروتئین اثر معنی‏دار بر ضریب تبدیل غذایی در مرحله آغازین و رشد داشت (05/0> p). همچنین اثرات متقابل بین تیمارها بر ضریب تبدیل غذایی در پایان دوره معنی‏دار بود (05/0> p). اثرات متقابل بین تیمارها بر بازده گوشت سینه و احشاء داخلی قابل مصرف تفاوت معنی‏داری نشان داد (05/0> p). ولی بر درصد کل لاشه قابل مصرف، بازده گوشت ران و درصد چربی محوطه شکمی تفاوت معنی‏داری نداشت (05/0< p). اثرات متقابل بین تیمارها بر شاخص تولید در سن 28، 35 و 42 روزگی معنی‏دار بود (05/0> p). اثرات متقابل بین تیمارها بر هزینه خوراک مصرفی در سنین مختلف معنی‏دار بود (05/0> p). سطوح مختلف پروتئین بر هزینه خوراک به اضافه وزن و بازده ناخالص اقتصادی در سن (35-1 روزگی) معنی‏دار بود (05/0> p). همچنین اثرات متقابل بین تیمارها بر هزینه خوراک به اضافه وزن و بازده ناخالص اقتصادی در سن (28-1) و (42-1 روزگی) بود (05/0> p). بطورکلی نتایج تحقیق حاضر نشان داد 15 درصد افزایش در مقدار اسیدهای آمینه محدود کننده نسبت به توصیه آربور آکرز هنگامی‏که سطح پروتئین خام جیره 20 درصد کمتر از توصیه شرکت بود اثر نامطلوبی بر مصرف خوراک و معیارهای عملکرد جوجه گوشتی گذاشت. افزایش و یا کاهش جداگانه و انفرادی پروتئین و اسیدهای آمینه محدود کننده اهمیتی چندانی در برابر تعادل مناسب بین آنها بر عملکرد جوجه‏های گوشتی ندارد.

چکیده آزمایشی به منظور بررسی اثر سطوح مختلف فسفر قابل دسترس جیره و آنزیم چندگانه تجاری بر عملکرد جوجه‏های گوشتی با تعداد 432 قطعه جوجه ‏گوشتی سویه کاب 500 به صورت فاکتوریل 4×3 در قالب طرح‏ کاملاً تصادفی با 36 واحد آزمایشی شامل (12 تیمار با 3 تکرار و 12 قطعه جوجه از هر دو جنس در هر تکرار) انجام شد. تیمارهای خوراکی به صورت چهار سطح فسفر قابل دسترس شامل (سطح 13/0، 24/0، 35/0 و 47/0 درصد) و سه سطح آنزیم چندگانه تجاری شامل (صفر، 125 میلی گرم در کیلوگرم جیره و 250 میلی گرم در کیلوگرم جیره) در مرحله میان دان (24-11 روزگی) به جوجه‏ها خورانده شدند. نتایج این آزمایش نشان داد که افزایش سطوح مختلف فسفر قابل دسترس جیره سبب افزایش معنی دار مصرف خوراک، وزن بدن وکاهش ضریب تبدیل غذایی در مرحله میان دان گردید (05/0>p). اثرات اصلی و متقابل سطوح مختلف فسفر جیره و آنزیم چندگانه بر خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی ذبح شده در پایان مرحله رشد معنی دار نبود (05/0p>). سطوح مختلف فسفر جیره و آنزیم چندگانه بر هزینه خوراک مصرفی به اضافه وزن و بازده ناخالص اقتصادی جوجه های گوشتی در کل دوره پرورش تفاوت معنی داری را نشان نداد (05/0p>). اثرات متقابل سطوح فسفر قابل دسترس و آنزیم چندگانه، اثر معنی‏داری بر ph محتویات دستگاه گوارش داشت (05/0>p). اثرات متقابل سطوح مختلف فسفر قابل دسترس و آنزیم چندگانه بر رطوبت فضولات جوجه های گوشتی معنی دار نبود (05/0p>) همین اثر موجب کاهش معنی‏دار نیتروژن فضولات شد (05/0>p). نتایج آزمایشات خونی نشان داد که اثرات متقابل سطوح مختلف فسفر قابل دسترس جیره و آنزیم چندگانه تجاری بر کلسیم ، فسفر و پروتئین تام سرم خون جوجه های گوشتی معنی دار نبود (05/0p>) ولی این اثر بر منیزیم و آلکالین فسفاتاز سرم خون جوجه ها معنی‏دار بود (05/0>p). به طور کلی بر اساس نتایج این آزمایش می توان فسفر قابل دسترس جیره را به میزان یک چهارم پایین‏تر از سطح توصیه کاب 500 در فاز میانی پرورش در نظر گرفت و به همراه نصف سطح توصیه شده آنزیم به عملکرد مطلوب دست یافت به عبارت دیگر تیمار حاوی سطح 35/0 درصد فسفر قابل دسترس جیره به همراه 125 میلی گرم در کیلوگرم آنزیم، عملکرد مناسب و مشابه تیمار شاهد را ایجاد نمود.

چکیده ندارد.