با توجه به تغییر و تحولات عصر حاضر و با ورود سازمان ها به اقتصاد دانش محور، نیروی انسانی نسبت به سایر منابع سازمان از اهمیت خاصی برخوردار شده است. در واقع، سرمایه انسانی حیاتی ترین عنصر راهبردی و اساسی ترین راه برای افزایش اثربخشی و کارایی سازمان است و پیشرفت و ترقی جامعه را به دنبال خواهد داشت. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی و تعهد سازمانی صورت گرفته است. جامعه آماری در این تحقیق شامل 123 نفر از کارمندان ستادی شرکت سیمان تهران می باشد که به صورت تصادفی انتخاب شده اند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل عاملی تاییدی و معادلات ساختاری و تحلیل مسیر استفاده شده است. نتایج حاکی از آن است که هوش هیجانی، بر تعهد سازمانی دارای اثر معنی داری به لحاظ آماری است و با توجه به مثبت بودن ضریب مسیر می توان گفت نوع رابطه دو متغیر مثبت و معنادار می باشد. بنابراین در سطح اطمینان 95% می توان انتظار داشت هر اندازه هوش هیجانی افزایش یابد، تعهد سازمانی در جهت مثبت افزایش می یابد و هرگونه ضعف در هوش هیجانی، کاهش تعهد سازمانی را به دنبال خواهد داشت. متغیر های خودآگاهی، خودانگیزی و خودکنترلی روی هم رفته توانسته اند 76% از تغییرات تعهد سازمانی را توضیح دهند. کلید واژه ها: هوش هیجانی، تعهد سازمانی، شرکت سیمان تهران، خودآگاهی، خود کنترلی، خودانگیزی