شرح شواهد مطوّل از میرزا کمال الدین محمّد فسایی فدشکویی معروف به شرح کبیر یکی از نُه شرح شواهد از شواهد شعری کتاب مطوّل است که میرزا کمال الدین بنا به درخواست شاگردان خود به هنگام تدریس،کتاب را نوشته و پس از آن نوشته ها را ترتیب داده است و در سال 1096ق تألیف آن به پایان رسیده است اما اینکه این شرح در میان شروح شواهد بلاغی چه جایگاهی دارد و آیا دارای اصالت علمی هست نیاز به بررسی دارد. در این پایان نامه با روش تصحیح بر مبنای نسخه اساس، ضمن معرّفی شخصیت و آثار این عالم برجسته و ناشناس ایرانی در حوزه ادبیات عربی، و با هدف ارائه متنی منقح و انتقادی از کتاب، همراه با همسازی، تعلیقات، ذکر ارجاعات، تخریج ابیات شواهد و فهرست نویسی تدوین شده سپس به اجمال، سبک نویسنده بررسی شده است به نحوی که جنبه های ظاهری، مفهومی و استنادی شرح میرزا کمال الدین با شروح برخی از شارحان نام آور به اختصار مقایسه گردیده همچنین با بیان معایب و محاسن این اثر گرانسنگ، میزان پایبندی میرزا کمال الدین به اصول شرح شواهد نویسی بررسی شد و بررسیها نشان داد که ایشان به این شروح نظر داشته است و از روش و دانش گذشتگان با رعایت اصل امانت داری بهره ها برده و کتابش جامع شروح شواهد کتب بلاغی و بی نظیر است و در نهایت اصالت علمی آن اثبات و کتاب تصحیح انتقادی گردید.

چکیده ندارد.