نام پژوهشگر: مهدی محبی
مهدی محبی خلیل پور خلیلی
مقدمه: استروئیدهای آنابولیک که عمدتا توسط ورزشکاران و با دوزهای بالا جهت تقویت عضلات مورد استفاده قرار می گیرند، می توانند بر پاسخ دهی به درد و بی دردی ناشی از داروهای اوپیوئیدی تاثیر گذار باشند. تمرینات ورزشی از طریق افزایش تولید اوپیوئیدهای درون زا سبب تقویت سیستم ضد درد داخلی و بی دردی می گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثر استفاده از ناندرولون دکانوات بر اثرات ضد دردی ورزش و نقش اوپیوئیدهای درون زا می باشد. روش ها: این تحقیق با استفاده از 60 سر موش صحرایی در 3 گروه اصلی کنترل ساکن، استرس ورزشی و ورزش به انجام رسید. حیوانات هر گروه به دو زیر گروه کنترل(دریافت کننده حلال) و دارو(ناندرولون دکانوات با دوزmg/kg15 پنج بار در هفته) تقسیم شدند. پس از دو هفته تست tail flick انجام و سطوح بتااندورفین و مت انکفالین سرم نیز مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: دو هفته تمرین ورزشی شنا به طور معنی داری آستانه درد و سطوح سرمی اوپیوئیدهای درون زا را افزایش می دهد. تجویز ناندرولون موجب کاهش قابل ملاحظه آستانه درد و سطح اوپیوئیدهای درون زا در گروه ورزش می شود. نتیجه گیری: با توجه به داده های بدست آمده از تحقیق می توان استنباط نمود که تمرین ورزشی شنا از طریق افزایش سطح اوپیوئیدهای بتااندورفین و مت انکفالین سبب افزایش آستانه درک درد می گردد. ناندرولون اثرات آنالژزیک ورزش و تحمل به درد را کاهش می دهد که ممکن است از طریق کاهش فعالیت سیستم اوپیوئیدهای درون زا باشد.
مهدی محبی مامک عادل
چکیده ندارد.