با توجه به کاربرد ترکیبات زیست فعال استخراج شده از موجودات دریایی و تولید داروهایی با عوارض جانبی کم و همچنین عملکرد اختصاصی کونوتوکسین های موجود در سم حلزون های مخروطی، شناسایی و استخراج این ترکیبات دارای اهمیت بسزائی بوده است. لذا در این تحقیق به بررسی روش های مختلف استخراج ترکیبات پپتیدی از دستگاه تولید سم و همچنین مقایسه ی این ترکیبات در بخش های مختلف دستگاه تولید سم با روش سنجش پروتئین کل به روش برادفورد، sds_page و hplc در دو گونه ی conus terebra thomasi و c. coronatus پرداخته شد. بدین منظور نمونه ها از سواحل جزیره ی لارک و قشم جمع آوری و فریز شده و سپس نمونه ها تشریح شدند. دستگاه تولید سم به آرامی جدا شد و در فریز درایر خشک شد. عصاره گیری با دو روش استفاده از حلال های آلی و بافر فسفات نمکی انجام شد. نتایج سنجش پروتئین نشان داد میزان پروتئین کل در عصاره ی بافر فسفات بیشتر از سایر حلال هاست. همچنین این نتایج نشان داد که میزان پروتئین کل در بخش ابتدایی مجرای سم به طور معنی داری بیشتر از بخش انتهایی مجرا است. به منظور مقایسه ی دقیق تر ترکیبات پپتیدی بخش ابتدایی و انتهایی عصاره ها به ژل 12% و 5/7% پلی اکریل آمید منتقل شد و پس از رنگ آمیزی مشاهده شد که برخی از باندهای بخش ابتدایی و انتهایی مشابه است و برخی باندها نیز در دو بخش مجرا وجود داشتند. همچنین نتایج این مرحله نشان داد که ترکیبات پپتیدی متفاوتی در دستگاه تولید سم دو گونه ی مورد تحقیق وجود دارد. عصاره ها همچنین به دستگاه hplc تزریق و پیک های بدست آمده در طول موج 214 نانومتر قرائت شد. نتایج حاصل از این مرحله نیز وجود تفاوت در بخش های مختلف مجرا در یک گونه و در بخش های مشابه در دو گونه را نشان داد. بنابراین نتایج این تحقیق نشان داد مناسب ترین روش عصاره گیری استفاده از بافر فسفات نمکی است و میزان پروتئین در بخش ابتدایی بطور معنی داری بیشتر از بخش انتهایی مجرای سم است و همچنین برخی از ترکیبات پپتیدی در این دو بخش مشابه با یکدیگر و برخی متفاوت هستند، همچنین ترکیبات پپتیدی متفاوتی در دو گونه ی مورد بررسی مشاهده شد.

هدف از انجام این تحقیق پایش غلظت هیدروکربن های آروماتیک حلقوی در رسوبات و بافت دوکفه ای saccostrea cucullata در سواحل استان بوشهر و مطالعه همبستگی شاخص های استرس اکسیداتیو با ترکیبات pahs در صدف مذکور در دو فصل تابستان و زمستان بود. آنزیم های کاتالاز، گلوتاتیون – s- ترانسفراز و شاخص پراکسیداسیون لیپیدی به منظور مطالعه اثرات آسیب های اکسیداتیو انتخاب شدند. مجموع غلظت 13 ترکیب pahs در رسوبات ایستگاه های مورد مطالعه در دامنه 4432-1187 نانوگرم بر گرم وزن خشک و در بافت دوکفه ای s.cucullata در دامنه 11123-7653 نانوگرم بر گرم وزن خشک اندازه گیری شد. براساس استاندارد های جهانی، آلودگی رسوبات این ایستگاه ها در استان بوشهر در دامنه زیاد و در بافت صدف در دامنه زیاد تا بسیار زیاد قرار داشت. بررسی فعالیت آنزیم کاتالاز نشان داد که این آنزیم همبستگی بالایی با محتوای pahs در بافت صدف دارد و احتمالاٌ می توان از ان به عنوان بیومارکر pahs در فرایندهای ارزیابی زیست محیطی استفاده کرد. نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که شاخص پراکسیداسیون لیپیدی و سطح فعالیت آنزیم گلوتاتیون – s – ترانفسراز تحت تاثیر عوامل فصلی قرار داشته و به ترتیب همبستگی غیرمعنی دار و پایینی با pahs در بافت صدف دارند. از همین رو به نظر می رسد این دو فاکتور بیوشیمیایی، بیومارکرهای مناسبی برای ترکیبات pah در ارزیابی های زیست محیطی محسوب نمی شوند.

امروزه در سرتاسر جهان ،تحقیقات گسترده ای در رابطه با جنبه های گوناگون بیولوژیکی دریاها و اقیانوس ها آغاز گردیده است،چراکه اقیانوس با نیرویی که از خورشید می گیرد،موتورخانه ی کره ی زمین است،منبع زندگی است،مبدل عظیم دریاست که آب و هوای زمین را کنترل می کند،منبعی برای غذا،دارو،مواد معدنی و انرژی است و ارزان ترین راه حمل و نقل ممکنه است.پس به طور کلی نه فقط دانشمندان بلکه رهبران جهان نیز بیش از پیش به این پدیده ی طبیعی نظر دارند.در خلال 30 سال گذشته ، فعالیت های انسان با توجه به رو آوردن به دریا وسعت جدیدی پیدا کرده است.البته،تحقیق علمی در مورد رازهای دریا از حدود آکادمیک به طور گسترده ای تجاوز کرده است.از آنجایی که نیاز نسبت به دریاها و اقیانوس ها رو به افزایش است، طبعا علایق و توجهات وی به چنین منابعی رو به افزایش گذاشته است.این نیاز نتیجه ی توسعه ی جمعیت جهان و افزایش استانداردهای زندگی می باشد. یکی از مهم ترین تحقیقات علوم زیستی دریایی و بیوشیمی ،پژوهش بر روی سموم طبیعی جانوری و گیاهی با منشأ دریایی می باشد که موضوع دانش زهرشناسی زیستی (بیوتوکسیکولوژی) را تشکیل می دهد.موجودات دریایی نه تنها ترکیبات مفید دارویی بلکه مواد سمی نیز تولید می کنند.در میان این ترکیبات ، توکسین هایی وجود دارند در زهر مهره داران یافت می شوند و تأثیرات گوناگونی در بدن دارند.بیش از 1200 گونه ماهی زهری شناسایی شده اند.از آنجایی که ماهیان در بین مهره داران به عنوان گروه غالب زهری شناخته می شوند،منبعی وسیع از ترکیبات نوین و دست نخورده محسوب می گردند که دارای اثرات دارویی گوناگون می باشند.این مواد دارای ویژگی های فارماکولوژیک متنوعی بر روی سیستم های عصبی، عضلانی و قلبی – عروقی انسان می باشند.پروتئین های موجود در زهر، منبعی برای استخراج داروهایی جهت درمان درد،سرطان،بیماری های عفونی،بیماری های خود ایمن، آلرژی ها و فشارخون می باشند. در این بررسی فریاله ی خال سیاه خلیج فارس به عنوان یکی از خطرناک ترین ماهیان زهری خلیج فارس و استان بوشهر، از نظر ویژگی های زهرشناختی و برخی از اثرات زیستی آن نظیر اثر همولیتیک،هموراژیک،اثرات ضد انعقادی و برخی از دیگر خواص فارماکولوژیک و آنزیمی مورد بررسی قرار گرفت و پس از آن به کمک روش فیلتراسیون ژلی به صورت جزئی(partial ) تجزیه ی جزء به جزء(fractionation )گردید.از یافته های مهم این بررسی وجود فسفولیپازa2 بود که سایرپژوهشگران وجود آن را گزارش نکرده اند. در این بررسی از 8 فراکسیون به دست آمده سه فراکسیون خواص همولیتیک داشته و از میان آنها فراکسیون شماره ی 6 دارای اثر همولیتیک شدیدی بود که وابسته به گونه نیز بود و یک توکسین پروتئینی ضدانعقاد و ضدپلاکت با متوسط دوز کشندگی پایین محسوب می گردد. همولوژی آن نیز پس از شناسایی با استفاده از روش طیف سنجی جرمی مورد بررسی قرار گرفت و مشخص گردید با یک ماهی سمی از گروه بادکنک ماهیان همولوژی دارد.