پارو ویروس سگیcanine parvovirus متعلق به جنس پاروویروس های غیر وابستهautonomous) (parvovirus می باشد که بطور طبیعی باعث بیماری در سگها می شود. این ویروس از جمله ویروسهایی است که پروتئینهای سطحی آن توانایی تجمع خودبخودی در غیاب ژنوم ویروسی و تشکیل ذرات شبه ویروسی را دارد. کپسید پارو ویروس سگی از سه پروتئین vp1، vp2 و vp3 درست شده است که پروتئین vp2 بخش اصلی کپسید ویروس و لیگاندهای اتصال و ورود به سلول هدف را تشکیل می دهد. پروتئین vp2 به تنهایی نیز قادر است یک کپسید کامل را ایجاد نماید که همانند ویروس طبیعی قادر به اتصال و ورود به سلول هدف می باشد. یکی از خصوصیات منحصر به فرد canine parvovirus که مورد توجه محققان قرار گرفته آن است که این ویروس یا ذرات شبه ویروسی آن بطور طبیعی و کاملاً اختصاصی قادر است به رسپتورهای ترانسفرین سلولهای سرطانی انسان متصل شده سپس داخل این سلولها گردد. مطالعات صورت گرفته نشان داده است که ذرات شبه ویروسی پارو ویروس سگی یک نانو ابزار بسیار مناسب برای رسیدن اختصاصی به سلولهای سرطانی می باشد. تا کنون در کلیه مطالعاتی که به منظور تولید ذرات شبه ویروسی پارو ویروس سگی صورت گرفته است این ذرات در سیستم های باکولوویروس تولید شده است. یکی از مشکلاتی که برای تولید ذرات شبه ویروسی در سیستم بیانی باکولوویروس وجود دارد قرار گرفتن ذرات ناخواسته درون ذرات شبه ویروسی است. تکنولوژی تولید پروتئین بدون سلول بعنوان یک تکنولوژی تولیدی بر بسیاری از محدودیتهای معمول پروسه تولید ذرات شبه ویروسی فائق آمده است. بنابر این با توجه به اهمیت پروتئین vp2 در تشخیص سلولهای سرطانی در این تحقیق سعی شده که امکان تولید ذرات شبه ویروسی بوسیله پروتئین نوترکیب vp2 در سیستم بیانی پروکاریوتی و سیستم بیانی پروکاریوتی بدون سلول در کنار سیستم باکولوویروس بررسی گردد. در این مطالعه ، پلاسمید pet-21a vp2 با کلون کردن محصول pcr ژن vp2 در پلاسمید بیانی pet-21a ساخته شد. به منظور تولید پروتئین vp2 پلاسمید pet-21a vp2 در باکتری سویه روزتا e.coli rosettade3)) ترانسفورم و بیان این پروتئین توسط iptg القاء شد. در ادامه تولید پروتئین vp2 در یک سیستم پروکاریوتی بدون سلول بهینه گردید. همچنین تولید پروتئین vp2 در سیستم بیانی باکولوویروس بررسی شده و تولید پروتئین vp2 در این سیستم نیز بهینه شد. به منظور چگونگی تشکیل ذرات شبه ویروسی پروتئین های تولید شده در دو سیستم بیانی باکولوویروس و سیستم پروکاریوتی بدون سلول توسط اولترا سانتریفیوژ گرادیانت و میکروسکوپ الکترونی بررسی گردید. نتایج بدست آمده از بررسی های انجام شده نشان داد که هر سه سیستم بخوبی پروتئین vp2 را تولید می نمایند ولی از آنجا که پروتئین تولید شده در در باکتری بصورت توده ای می باشد امکان تولید ذرات شبه ویروسی توسط این سیستم وجود ندارد. در بررسی پروتئین های vp2 تولید شده در دو سیستم بدون سلول و باکولوویروسی توسط اولترا سانتریفیوژ گرادیانت مشخص گردید که هر دو سیستم قادر به تولید ذرات پروتئینی می باشند.در بررسی صورت گرفته توسط میکروسکوپ الکترونی، ذرات شبه ویروسی پروتئین های vp2 که در سیستم باکولوویروس تولید شده بودند مشاهده گردید.

چکیده ندارد.