این پژوهش به منظور ارایه ساختاری برای مدلسازی انتخاب وسیله در کریدورهای حمل و نقل پرسنل صنایع بزرگ بین شهر محل سکونت و محل کار خود برای رفاه بیشتر پرسنل در تقابل احداث یک سیستم حمل و نقل سریع السیر به عنوان تسهیلی بر مساله حمل و نقل پرسنل انجام گرفته است. ساختار ارایه شده برای این صنایع به صورت استفاده از مدل لاجیت آشیانه ای بوده که با توجه به ارایه سوبسید به مترو مطلوبیت آن، ساختار حمل و نقل مورد نظر شکل می گیرد. این مطلب در این مبحث با مطالعه موردی کارخانه ذوب آهن به عنوان یکی از بزرگترین صنایع کشور در حاشیه شهر اصفهان بررسی شده که برای این صنعت یک مدل دو گانه لاجیت آشیانه ای با توجه به گونه های حمل و نقل موجود در صنعت مشتمل بر اتوبوس، مینی بوس، سواری در نظر گرفته شده است. مدل فوق به صورت ناهمفزون بوده که توابع مطلوبیت آن به صورت گونه ویژه در نظر گرفته می شود. برای این پژوهش، آمار گیری به صورت مصاحبه با سرپرست قسمت حمل و نقل کارخانه ذوب آهن انجام گرفته است که در حال حاضر 500 دستگاه اتوبوس و 150 دستگاه مینی بوس بین استان های اصفهان و چهارمحال بختیاری پرسنل کارخانه را جابجا می کنند. تعداد پرسنل کارخانه ذوب آهن 11000 نفر است که اگر پرسنل اقماری را نیز به آن اضافه کنیم این عدد به 18000 نفر خواهد رسید. در پایان نتایج به صورت نمودارهایی برای استفاده برنامه ریزان کلان صنایع بزرگ با توجه به هزینه و فرکانس سرویس دهی سیستم جابجایی انبوه فوق در تقابل با درصد استفاده کنندگان از این گونه ارایه شده است.

چکیده ندارد.