در ارابه فرود ضربه گیر برای خنثی کردن ضربات وارده هنگام فرود و بلند شدن استفاده می شود . اکثر هواپیماها فرودشان به صورت افقی نیست بلکه تحت زاویه خاصی این عمل را انجام می دهند. وقتی هواپیما با زوایه به باند فرود نزدیک شد، ابتدا چرخهای عقب و سپس چرخهای جلو را به باند می زند. بنابراین با مدل کردن چرخ جلو به صورت جرم، فنر و ضربه گیر، ابتدا سیستم به صورت یک درجه آزادی مدل می شود. منحنی های جابجایی، سرعت و شتاب بر حسب زمان رسم می گردد. با استفاده از شرایط بحرانی و حدی و با روش سعی و خطا ضرایب سختی و میرایی ارابه فرود بدست می آید. پس از این مرحله لاستیک نیز به صورت یک فنر به مدل قبلی اضافه می شود و سپس تحلیل به صورت دو درجه آزادی ادامه می یابد. با سعی و خطا ضرایب سختی لاستیک و ارابه فرود و همچنین ضریب میرایی تصحیح می گردد. برای نشان دادن اثر ضربه وارده به چرخ جلو بر روی چرخهای عقب و نحوه چرخش هواپیما حول مرکز ثقل به صورت پنج درجه آزادی سیستم تحلیل دینامیکی می شود و ضرایب بالا بهینه می گردد.