به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف بنزیل آدنین و ساکارز بر صفات مورفوفیزیولوژیکی گل های شاخه بریده گلایل رقم آلفرد نوبل، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملأ تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار سطح بنزیل آدنین (صفر،40، 80، 120 میلی گرم در لیتر) و چهار سطح ساکارز (صفر،5/0، 1، 5/1 درصد) بود. صفات مورد بررسی شامل: قطرگل، ماندگاری(طول عمر گل)، میزان جذب محلول، محتوای نسبی آب (rwc)، میزان کلروفیل a ، میزان کلروفیل b، میزان کلروفیل کل، نشت الکترولیت، میزان پروتئین، فعالیت آنزیم های کاتالاز و پروکسیداز، بودند. نتایج نشان داد که تیمار بنزیل آدنین بر صفات قطرگل، ماندگاری(طول عمر گل)، میزان جذب محلول، میزان کلروفیل a، میزان کلروفیل b، میزان کلروفیل کل، میزان پروتئین، فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز در سطح 1 درصد و بر صفت نشت الکترولیت در سطح 5 درصد تاثیر معنی داری داشته اما بر صفت محتوای نسبی آب تأثیر معنی داری نداشته است. ساکارز بر صفات قطر گل، محتوای نسبی آب،میزان جذب محلول، فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در سطح 1 درصد و بر صفات ماندگاری (طول عمر گل)، میزان کلروفیل a، میزان کلروفیل b، میزان نشت یونی و در سطح 5 درصد تاثیر معنی داری نشان داد، ولی ساکارز بر صفت کلروفیل کل اثر معنی داری نداشته است. همچنین نتایج نشان دادند که استفاده از بنزیل آدنین در غلظت های 80 و 120 میلی-گرم در لیتر و ساکارز در غلظت های 1 و 5/1 درصد بیشترین تاثیر را در افزایش ماندگاری و کیفیت گل بریده گلایل رقم آلفرد نوبل داشته اند.