موفقیت در اصلاح دام منوط به ثبت دقیق شجره و رکوردهای فنوتیپی است، در غیر این صورت استفاده از بهترین روش ها برای ارزیابی ژنتیکی و برآورد پارامترها، موفقیتی در پی ندارد. در این تحقیق به منظور بررسی و تایید روابط شجره ای تعداد 94 راس دام توسط 12 جایگاه ریزماهواره ای نشاندار شده ی فلئوروسنتی، برگرفته از فهرست مشترک انجمن بین المللی ژنتیک (isag) و سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (fao) که برای آزمون انساب در گاو توصیه شده است، در قالب یک وانش pcr چندگانه تعیین ژنوتیپ گردیدند. 9 پدر به همراه 21 فرزند و 13 مادر جهت تعیین انساب و 20 نمونه با هویت نامشخص جهت تعیین هویت آنالیز گردیدند. نتایج حاصل از شاخص های تنوع درون جمعیتی و شاخص های چندشکلی در جایگاههای مورد مطالعه از جمله تعداد آلل های واقعی و موثر، محتوای اطلاعات چندشکلی (pic) و هتروزیگوسیتی حاکی از سطح بالایی از تنوع و چندشکلی در جمعیت و جایگاههای مورد بررسی بود. همچنین مقادیر pe ترکیبی به دست آمده از مجموع این نشانگرها در هر دو آنالیز انساب و تعیین هویت 99999/0 برآورد گردید که بر کارایی کامل این مجموعه در آنالیز انساب و تشخیص هویت در این جمعیت اشاره داشت. نتایج این پژوهش در 43 راس از دام های مورد بررسی که دارای روابط والدینی مشخص بودند، ثبت نادرست شجره را در 22 راس نشان داد. همچنین نتایج به دست آمده کارآمدی 12 جایگاه ریزماهواره ای فلئوروسنتی را در قالب یک واکنش pcr چندگانه به منظور آزمون انساب و شناسایی هویت در جمعیت گاوهای هلشتاین ایرانی تایید کرد.

چکیده در کنار تغذیه، پتانسیل ژنتیکی طیور در عملکرد صفات تولیدی از اهمیت به سزایی برخوردار است. بررسی اینکه چه حیواناتی با پتانسیل ژنتیکی بهتر قادر خواهند بود که از میزان غذای مصرفی، بیشترین تولید یا بهترین راندمان را کسب کنند، منجر به ایجاد شاخه ی جدیدی در میان علوم به نام ژنومیکس تغذیه ای گردیده است. در مطالعه حاضر، تاثیر سطوح مختلف اسیدآمینه ترئونین در جیره غذایی بر بیان ژن های اینترلوکین-8 و اینترفرون-آلفا در جوجه گوشتی سویه آرین مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش با استفاده از 720 قطعه جوجه گوشتی در دوره آغازین(21-0 روزگی) در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 6 سطح ترئونین(66/0، 76/0، 86/0، 96/0، 06/1 و 16/1 درصد) با 4 تکرار و 30 جوجه در هر تکرار انجام شد. در سن 21 روزگی پرنده کشتار و نمونه روده ازقسمت ژژنوم جهت بررسی بیان ژن تهیه شد. به منظور بررسی بیان ژن ابتدا کل rna از سطح بافت روده استخراج و پس از سنتز cdna، میزان بیان ژن به روش بیان نسبی (نسبت به ژن استاندارد) و با استفاده از تکنیک realtime-pcr نسبی اندازه گیری شد. ژن gapdh به عنوان ژن کنترل داخلی مورد استفاده قرار گرفت. تفاوت سیکل آستانه هر نمونه از ژن استاندارد در قالب مدل طرح کاملا تصادفی رویه عمومی خطی با استفاده از نرم افزار rمورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که سطوح ترئونین مورد مطالعه (تیمارها) اثر معنی دار آماری بر بیان ژن های اینترلوکین-8 و اینترفرون آلفا داشت(05/0p <). مقادیر ct? در سطوح ترئونین نشان داد در مقایسه با ژن house keepingبیان ژن اینترفرون آلفا افزایش و بیان ژن اینترلوکین-8 کاهش یافته است. برای بیان نسبی ژن نیاز به گروه کنترل بود، لذا تیمار چهارم با سطح 96/0 درصد ترئونین به عنوان معیار سنجش بیان ژن درنظرگرفته شد. در جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 86/0 درصد ترئونین در ژن اینترلوکین-8 بیشترین تفاوت معنی داری در غشای روده مشاهده شد و در جیره حاوی 06/1 درصد ترئونین بیشترین بیان در ژن اینترفرون-آلفا مشاهده گردید. کلمات کلیدی: بیان ژن، اینترلوکین-8، اینترفرون آلفا، ترئونین، جوجه گوشتی