هدف از پژوهش حاضر تدوین مدلی برای پیش بینی عواطف مثبت ومنفی براساس ابعاد کمال گرایی و نیاز های بنیادی روانشناختی وهمچنین بررسی اعتبار وروایی و منا سب بودن ابزار های مورد استفاده برای دانشجویان ایرانی بود . تمامی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی تهران که در سال تحصیلی 90-89 تهران مشغول به تحصیل بودند جامعه پژوهش را تشکیل می دهند . نمونه تحقیق شامل 527 نفر از دانشجویان بود که به روش نمونه بر داری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به ابزار های پژوهش یعنی سیاهه کمال گرایی ومقیاس های عاطفه مثبت ومنفی و نیاز های بنیادی روانشناختی پاسخ گفتند جهت بررسی اعتبار و روایی ابزارها از تحلیل عامل اکتشافی به روش تحلیل مولفه های اصلی و.برای آزمون مدل فرضی تحقیق با به کار گیری نرم افزار لیزرل از روش تحلیل مسیر استفاده شد .نتایج نشان داد که ابزارهای مورد استفاده در پژوهش حاضر از روایی واعتبار قابل قبول برخوردار بوده وبرای دانشجویان ایرانی نیز مناسب اند . مدل فرضی نیز از برازش خوبی برخوردار بود .به این صورت که ابعاد مثبت کمال گرایی یعنی تلاش برای عالی بودن ، نظم و سازمان دهی وهدفمندی، ارتباط مثبت ومعنا داری با نیاز های خود مختاری و شایستگی داشتند . ارتباط بین ابعاد منفی کمال گرایی از جمله نگرانی از اشتباهات و نشخوار فکری نیز با نیاز های بنیادی خود مختاری و شایستگی معکوس ومعنا دار بود.همچنین نتایج نشان داد که نیازهای بنیادی روان شناختی نقش متغیر میانجی را درارتباط بین ابعاد کمال گرایی وعا مثبت ومنفی ایفا می کند . کلید واژه ها : کمال گرایی ، عاطفه مثبت ، عاطفه منفی ، نیاز های بنیادی روانشناختی

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین اختلال های رفتاری با سبک های دلبستگی و پیشرفت تحصیلی دختران مقطع راهنمایی شهر تهران می پردازد . روش نمونه گیری در پژوهش حاضر ، روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای است . به این ترتیب که ابتدا چهار منطقه ( 2 ، 4 ، 8 ، 12 ) انتخاب شد و از هر یک از این مناطق یک مدرسه راهنمایی دخترانه انتخاب شد ، پس از هر مدرسه سه کلاس و به طور تصادفی از هر کلاس 10 دانش آموز برای گروه نمونه مورد مطالعه برگزیده شد . که جمعاً 120 دانش آموز ، نمونه پژوهش را تشکیل دادند . طرح پژوهش از نوع همبستگی بر اساس رگرسیون استفاده گردید .به منظور جمع آوری اطلاعات از فرم ویژه معلم ( پرسشنامه علائم مرضی کودکان 4 – csi ) و سبک های دلبستگی ویژه دانش آموزان ( پرسشنامه سبک های دلبستگی raas ) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری ، نتایج پژوهش از آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد یافته های پژوهش نشان داد که سبک های دلبستگی و اختلال های رفتاری در سطح اطمینان 95 درصد ( 05/0 > p ) رابطه دارند . اختلال های رفتاری و پیشرفت تحصیلی در سطح اطمینان 99 درصد ( 01/0 > p ) رابطه ندارند . سبک های دلبستگی و پیشرفت تحصیلی در سطح اطمینان 95 درصد ( 05/0 p ) رابطه ندارند . سبک دلبستگی دوسوگرا و اختلال اجباری و نافرمانی در سطح اطمینان 95 درصد ( 05/0 > p ) رابطه دارند . سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی با اختلال اوتیستیک و اختلال هرس هراس مشخص در سطح اطمینان 99 درصد ( 01/0 > p ) رابطه دارند .َ

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین اختلال های رفتاری با سبک های دلبستگی و پیشرفت تحصیلی دختران مقطع راهنمایی شهر تهران می پردازد . روش نمونه گیری در پژوهش حاضر ، روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای است . به این ترتیب که ابتدا چهار منطقه ( 2 ، 4 ، 8 ، 12 ) انتخاب شد و از هر یک از این مناطق یک مدرسه راهنمایی دخترانه انتخاب شد ، پس از هر مدرسه سه کلاس و به طور تصادفی از هر کلاس 10 دانش آموز برای گروه نمونه مورد مطالعه برگزیده شد . که جمعاً 120 دانش آموز ، نمونه پژوهش را تشکیل دادند . طرح پژوهش از نوع همبستگی بر اساس رگرسیون استفاده گردید .به منظور جمع آوری اطلاعات از فرم ویژه معلم ( پرسشنامه علائم مرضی کودکان 4 – csi ) و سبک های دلبستگی ویژه دانش آموزان ( پرسشنامه سبک های دلبستگی raas ) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل آماری ، نتایج پژوهش از آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد یافته های پژوهش نشان داد که سبک های دلبستگی و اختلال های رفتاری در سطح اطمینان 95 درصد ( 05/0 > p ) رابطه دارند . اختلال های رفتاری و پیشرفت تحصیلی در سطح اطمینان 99 درصد ( 01/0 > p ) رابطه ندارند . سبک های دلبستگی و پیشرفت تحصیلی در سطح اطمینان 95 درصد ( 05/0 p ) رابطه ندارند . سبک دلبستگی دوسوگرا و اختلال اجباری و نافرمانی در سطح اطمینان 95 درصد ( 05/0 > p ) رابطه دارند . سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی با اختلال اوتیستیک و اختلال هرس هراس مشخص در سطح اطمینان 99 درصد ( 01/0 > p ) رابطه دارند .َ

هدف از پژوهش حاضر مطالعه تأثیر آموزش تحرک و جهتیابی بر عزت نفس و سلامت روانی دانش آموزان نابینای دوره راهنمایی تحصیلی بوده است که به صورت یک تحقیق آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل انجام گرفته است. حجم نمونه مورد بررسی در این پژوهش شامل 40 نفر از دانش آموزان نابینای دختر (13 نفر) و پسر (27نفر) دوره راهنمایی تحصیلی مراکز آموزشی استثنایی شهر تهران در سال تحصیلی 89-88 بود که این گروه نمونه در دو گروه گواه (20 نفر) و آزمایش (20 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. برای بررسی عزت نفس از پرسشنامه عزت نفس تجدید نظر شده کوپر اسمیت و برای بررسی سلامت روانی از پرسشنامه سلامت عمومی ghq استفاده شد. آموزش تحرک و جهتیابی نیز با استفاده از کتاب و جزوه آموزشی موجود در این زمینه به صورت ده جلسه آموزشی صورت گرفت. برای تحلیل نتایج از آمار توصیفی و سپس تحلیل کو واریانس استفاده شد. نتایج نهایی پس از بررسی آماری نشان داد که برنامه تحرک و جهت یابی موجب افزایش عزت نفس و سلامت روانی گروه آزمایش که این برنامه را دریافت کرده اند در مقایسه با کودکان گروه کنترل شده است. واژه های کلیدی: نابینا- تحرک و جهت یابی- عزت نفس- سلامت روانی-

هدف پژوهش حاضر مقایسه شادکامی،امید به زندگی ورضایت از زندگی دانش آموزان شاهد با غیر شاهد بود به این منظور284نفر از دانش آموزان شاهد و غیر شاهد پسر دبیرستان های شاهد شهر تهران با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب وبا پرسشنامه های شادکامی آکسفورد،امید به زندگی هرث ورضایت از زندگی دینر وهمکاران مورد آزمون قرار گرفتند.درتحلیل داده های پژوهش از آزمون tمستقل وکا استفاده شده است. نتایج تفاوت معناداری بین نمرات شادکامی،امید به زندگی ورضایت از زندگی دردو گروه نشان داد،بدین معنا که دانش آموزان شاهد در مقایسه با دانش آموزان غیر شاهد از شادکامی،امید به زندگی ورضایت از زندگی پایین تری برخوردار هستند. کلیدواژه ها: شادکامی،امید به زندگی،رضایت از زندگی،دانش آموزان شاهد