نام پژوهشگر: مسعود صادقی علی ابادی
پروین قوامی بیوک علیزاده
جهانی شدن پدیده ای است که از آن به عنوان ویژگی بارز دوران معاصر نام برده می شود.به معنای:یکپارچه شدن،کوچک شدن ویا به تعبیر مارشال مک لوهان :دهکده ای شدن. گر چه به دلیل تنوع و تکثر نظریات موجود،ارائه ی تعریفی دقیق از این پدیده با مشکل مواجه است،اما به هر حال خواه آن را پروژه بدانیم یا پروسه،در اعصار وقرون باستان بکاویمش یادر نظریه پردازی های آکادمیک جدید،طبق اعتراف اغلب اهل تحقیق چنان پرشتاب در حال فراگیر شدن ودر کار جهانی شدن است که درک وتبیین دگرگونی های مبتنی بر این پدیده ،ابزارهای نظری جدیدی می طلبدورشته های علمی مرتبط موجود بدون فراتر رفتن از چارچوب سنتی خود نمی تواننداز عهده ی آن برایند. از سوی دیگر درک وتبیین معنویت ودین به عنوان یک ضرورت در جهان امروز ویکی از وجوه مهم هر دگرگونی اجتماعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است والبته توجه بسیاری از اندیشمندان را به خود جلب نموده است. هدف اصلی این پژوهش ،یافتن پاسخی برای این پرسش است که اندیشه های عرفانی امام خمینی به عنوان یک مصلح دینی که تاثیرات مهمی در دنیای معاصر باقی گذاشته است با پدیده ی جهانی شدن چه نسبتی برقرار می کند؟وبه طور کلی آراء دینی عالمان دین باچه تفسیر وبرداشتی از دین می تواند در این روند پر شتاب به جای تقابل وتضاد با این پدیده همراه وهمسو شده وموجب رشد وکمال خود وجامعه گردد. به نظر می رسدتنهاجنبه وبرداشتی ازدین بااندیشه ی جهانی شدن قابل تطابق وبررسی باشدکه به معنویتی اصیل-جزءلاینفک همه ادیان-رهنمون شود. چنین معنویتی ازتاملات عقلانی بشرکه مشترک بین همه انسانهاست نشات می گیردوبه مجموعه ی واحدی ازحقایق نیز منجر می گردد. ازهمین روعرفان رابایدبه باطن وحقیقت دین تعریف نمودنه بعدی ازدین،وهمین معنای عرفان است که به عنوان وجه مشترک تمام ادیان با جهانی شدن سازگاری می یابد. روش به کار رفته در این پژوهش،روش کتابخانه ای با رویکردتوصیفی-تحلیلی است،وحیطه ی بحث آن رشته های جامعه شناسی،الهیات عرفانی ومقوله ی فرهنگ می باشد.