یکی از مهم ترین و گسترده ترین روشهای پژوهش در بازارهای مالی جهت تشریح رفتار بازده سهام، استفاده از روش پژوهش رویدادی است. پژوهش رویدادی ابزاری استاندارد برای اندازه گیری اثرات یک یا چند رویداد خاص روی قیمت سهام می باشد که در بسیاری از موارد از جمله اثرات اعلان گزارش های حسابداری و سود سهام یا تجزیه سهام کاربرد پیدا میکند. موضوع اصلی در مباحث پژوهش رویدادی تعیین بازده غیرعادی سهام شرکت ها می باشدکه از اختلاف بازده واقعی و بازده موردانتظار سهام حاصل می شود. در این تحقیق به بررسی کاربرد متغیرهای حسابداری در سنجش بازده غیرعادی در پژوهش های رویدادی پرداخته شده است. برای محاسبه بازده مورد انتظار از سه دسته معیار شامل معیارهای مبتنی بر متغیرهای حسابداری، متغیرهای بازار و اندازه شرکت و برای ارزیابی سودمندی این معیارها در سنجش بازده غیرعادی و مقایسه توان آنها با یکدیگر، سه آماره آزمون شامل آماره پاتل، آماره بومر و همکاران و آماره مقطعی بکارگرفته شده است. نمونه مورد بررسی تحقیق شامل 183 شرکت است که برای محاسبه متغیرها، بازه زمانی 1389- 1385 و تشکیل250 پرتفوی50 تایی جهت محاسبه بازده غیرعادی، بازه زمانی01/05/1386 تا 31/04/1390 انتخاب شده است. نتایج شبیه سازی بیانگر این است که توان آماره های مبتنی بر متغیرهای حسابداری برای سنجش بازده غیرعادی، به میزان توان آماره های مبتنی بر متغیرهای بازار می باشد. به صورت مقایسه ای بین دو روش بازده تجمیعی و بازده یکسان، توان آماره ها مختلف برای رد فرضیه صفر در روش بازده تجمیعی نسبت به یکسان، بیشتر بوده است. واژه های کلیدی: پژوهش رویدادی، متغیرهای حسابداری، بازده غیرعادی، بازده تجمیعی، بازده یکسان