پژوهش حاضر به منظور شناسایی تأثیر آموزش مهارت های زندگی بر خودکارآمدی و استرس تحصیلی دانش آموزان پایه اول متوسطه شهر کرج انجام شد. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه مورد مطالعه کلیه دانش آموزان دختر پایه اول متوسطه شهر کرج در سال تحصیلی 90-1389 بودند که تعداد آنها 15453 بود. تعداد 80 نفر از آنان به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای با جایگزینی تصادفی انتخاب شدند. پس از اجرای پرسشنامه های استرس تحصیلی (aesi) و خودکارآمدی (gse)، بر اساس کسب رتبه 10 درصدی بالا در استرس تحصیلی و رتبه 11 درصدی پایین در خودکارآمدی ، افراد نمونه به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل (20 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی های گروه های آزمایش به مدت 8 جلسه، آموزش مهارت های زندگی (خودآگاهی، حل مساله، کنترل استرس)، را دریافت نمودند و گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. پس از اتمام جلسات، پس آزمون پرسشنامه های ذکر شده از دانش آموزان گرفته شد و با استفاده از نرم افزار spss و با به کارگیری روش آماری تحلیل کواریانس، آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . یافته های پژوهش حاضر نشان داد که آموزش مهارت-های زندگی موجب کاهش استرس تحصیلی و افزایش خودکارآمدی دانش آموزان شده است. همچنین بین استرس و خودکارآمدی رابطه منفی معنادار وجود دارد.