نام پژوهشگر: خلیل ا.. سردارنیا
یوسف علیمردانی ابراهیم عباسی
همگرایی فرایندی است که نادیده انگاشتن آن هر روز سخت تر میشود. تئوریهای سیاسی و اقتصادی متعددی به تبیین این فرایند پرداختهاند. از این میان؛ نظریات کارکردگرایان، نوکارکردگرایان و مکتب ارتباطات به نحو بهتری به این مسئله پرداختهاند. این تئوریها بر این اعتقادند که برای رسیدن به همگرایی باید فعالیتها و تلاشهای همگرایانه از مسائل ابتدایی اقتصادی آغاز شود. زیرا همکاری در زمینه اقتصادی میتواند به نحو موثرتری نسبت به همکاری در حوزههای دیگر موجب تقویت و ارتقا همکاری در سطوح مختلف میان کشورها گردد. فرض مهم پژوهش حاضر آن است که بانک توسعه اسلامی با فعالیت های گسترده خود جهت همگرایی خاورمیانه به آغاز مرحله خیزش مورد نظر نوکارکردگریان و برخی از عوامل همگرایی مورد نظر نظریه پردازان مکتب ارتباطات و کارکردگرایان کمک کرده است.این بانک که یک نهاد مالی توسعهای وابسته به سازمان همکاری اسلامی است و تمامی کشورهای اسلامی عضو آن میباشند، همکاریهای اقتصادی گستردهای با اعضا دارد و فعالیتهای متعددی در حوزههای تجاری، مالی، توسعه نیروی انسانی و سرمایهگذاری مالی و کاهش فقر و ...انجام می دهد که این فعالیتها موجب تقویت تجارت، ارتقای سرمایهگذاری، بهبود زیر ساختها و تقویت نیروی انسانی و کاهش فقر میگردد. این مسائل موجب پیوند بیشتر کشورهای خاورمیانه شده و آنها را برای همکاری بیشتر ونیل به همگرایی مجاب میکند. این پژوهش، مسیر اثبات این فرض را با روش تحلیل محتوای فعالیتهای گوناگون بانک مزبور در پنج فصل دنبال می نماید