نام پژوهشگر: محمد حسین نامی
سیما محمدی جواد رحیمی مقدم
امروزه گردشگری به عنوان بزرگترین و گسترده ترین صنعت جهان مطرح است که خود موجبات رشد و غنای فرهنگی و اقتصادی در جوامع مختلف را فراهم می آورد. با ارائه تصویری کمی از صنعت گردشگری می توان در سطح جهانی موقعیت خود را نیز ارزیابی کرد؛ با استناد به نقش این صنعت در توسعه ی اجتماعی- اقتصادی جوامع می توان پی برد و اینکه چگونه استراتژی هایی باید اتخاذ گردد. در این پژوهش مجموعه تاریخی فرهنگی سعدآباد در تهران که به عنوان یکی از مکان های تاریخی و فرهنگی کشور، مطرح می باشد، مورد بررسی می باشد و بیشتر سعی برآن است تا نقش مدیریت و برنامه ریزی در توسعه گردشگری در این مجموعه مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد. روش بکارگرفته شده، توصیفی- تحلیلی بوده که اطلاعات و داده های مورد نیاز ابتدا از منابع کتابخانه ای و اسنادی جمع آوری گردیده و در مرحله بعد با استفاده از بررسی های میدانی و تدوین پرسشنامه، اطلاعات مورد نیاز منطبق با شاخص های پژوهش جمع آوری گردیده است. داده های خام گردآوری شده، سپس با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های بدست آمده نشان می دهد که رضایت گردشگران از مدیریت و برنامه های اجرا شده در سطح نسبتا پایینی قرار دارد و از سوی دیگر، برنامه های اجرایی مشخصی برای جذب گردشگران در مجموعه سعدآباد تهیه و اجرا می گردد. همچنین گردشگران بر این عقیده بوده اند که مدیریت گردشگری نقش بسیار مهمی در جذب گردشگران دارد.