سازمان ها جهت تعیین و تشخیص موقعیت فعلی خود و بقا و پیشرفت در دنیای رقابتی امروز بایستی به طور مستمر از متدها و شاخص هایی به منظور ارزیابی و بهبود مستمر عملکرد خود بهره گیرند و در این راستا استفاده از نظام های کنترل مدیریت ضروری است. یک متد ارزیابی، بایستی قادر باشد که وضعیت سازمان را در هر لحظه نسبت به اهدافش، فاصله تا هدف، نشان دهد، جایگاه سازمان را در ارتباط با محیط پیرامون، بازار، رقبا و سازمان های دیگر، مشخص کند و همچنین نشانگر میزان اثربخشی فعالیت های صورت گرفته در سازمان نیز باشد. پیچیدگی محیط عرصه رقابتی کسب وکار و افزایش انتظارات مشتریان، ضرورت آگاهی از نقاط قوت و ضعف سازمان و بهبود مستمر بهره وری را بیش از پیش آشکار نموده است. از این رو یکی از دغدغه های اساسی سازمان های امروز، دستیابی به یک شیوه ارزیابی عملکرد جامع، قابل اعتماد و انعطاف پذیر است تا با توسّل به آن، اطلاعات دقیق و کافی از جایگاه امروز خویش به دست آورند و با نگاه به آینده، از خطاهای گذشته درس بگیرند. کوتاه ترین راه رسیدن به اهداف سازمانی آن است که روش فوق، در راستای استراتژی سازمان باشد زیرا برنامه ریزی استراتژیک و کنترل اجرای برنامه ها و عملکرد فرآیندها، ضامن تحقق اهداف اساسی و چشم انداز هر سازمانی است. برای این منظور تعیین و اولیت بندی شاخص های عملکرد که بر مبنای استراتژی های تدوین شده ، عملکرد کلیه اجزای سازمان را لحظه به لحظه تحت کنترل و نظارت در آورده، آن را با برنامه ها و اهداف سازمان مقایسه کند، احساس می شود. تا بتوانیم بر امور بهتر و اثربخش تر مدیریت کرده، میزان موفقیت، خروجی کار و پیشرفت در دستیابی به اهداف راهبردی را بسنجیم. یکی از مدل های سنجش عملکرد کارت امتیازی متوازن است که شاخص های مالی و غیرمالی را به صورت یکپارچه در یک چارچوب جامع از اهداف استراتژیک و شاخص های عملکرد مرتبط با هم نشان می دهد. کارت امتیازی متوازن چهار وجه زیر را برای سازمان در نظر می گیرد: جنبه مالی: آیا سهامداران سازمان از عمکرد ما راضی هستند؟، چگونه منافع آنها را تامین کنیم؟ شاخص های سنتی مانند سود، رشد فروش، بهره وری و غیره جنبه مشتری: مشتریان چگونه به ما می نگرند؟، چگونه منافع مشتریان را تامین کنیم؟ شاخص هایی چون: سهم بازار، حجم فروش، حساب مشتریان عمده، سفارش عقب افتاده، میزان برگشتی محصول، رضایت مشتری، نگهداری مشتری (متوسط مدت ارتباط مشتری با سازمان)، وفاداری مشتری(تعداد تکرارخرید، رجوع مشتری و ...) جنبه فرآیندهای کسب وکار: در چه اموری باید سرآمد بوده و از مزیت رقابتی برخوردار باشیم؟، فرآیندهای سازمان، چگونه منجر به تامین منافع مشتریان می شوند؟ برخی شاخص های متداول در این وجه عبارتند از: استفاده از ظرفیت ، تحویل بموقع، زمان سیکل ، کیفیت (شاخص هایی مانند تعداد ضایعات و ...)، گردش موجودی جنبه یادگیری و رشد: آیا می توانیم همچنان به ایجاد ارزش برای مشتریانمان ادامه دهیم و آن را رشد دهیم؟ برخی شاخص های متداول در این وجه عبارتند از: میزان آموزش پرسنل، درصد فروش حاصل از محصولات جدید . کارت امتیازی متوازن، در حقیقت جایگزینی برای نظام های کنترل و سنجش عملکرد سازمان نیست، بلکه مکمل محسوب می شود. معیارها در کارت امتیازی متوازن به گونه ای انتخاب می شوند که براساس آن بتوان توجه مدیران و کارکنان سازمان را به عواملی جلب کرد که سطح عملکرد بالا در آنها باعث موفقیت رقابتی می شود. در این تحقیق شاخص های عملکرد شرکت فولاد آلیاژی با توجه به 4 منظر bsc از طریق ادبیات تحقیق و متخصصین استخراج می شود سپس با کمک تکنیک تاپسیس فازی این شاخص ها اولویت بندی و از طریق تکنیک ahp وزن دهی می شوند .