در عرصه عمومی بیشترین تماس، تعامل و کنش میان انسانها در غالب روابط جنسیتی میان افراد شکل می گیرد. این روابط گاه تحت تاثیر قدرت، عملکرد ها و فرآیند های اجتماعی در طول زمان قرار گرفته و خاصیت جنسیتی شده به خود می گیرند. فضاهای جنسیتی شده مانند دیگر فرآیند های اجتماعی، بر فضاهای شهری تاثیر گذار هستند و مهمترین تاثیر آن از دیدگاه پژوهش حاضر، احساس امنیت زنان در این فضاها می باشد. از طرف دیگر کنترل فضا بعنوان عامل و متغیر مداخله در رابطه فضای جنسیتی و احساس امنیت زنان و حفظ و افزایش احساس امنیت زنان مطرح می باشد. اما این موضوع می تواند در همه فضاهای شهری دارای یک معنی و نتیجه واحد نباشد. بنابراین به جاست تا در ابتدا به مفاهیم اصلی مرتبط با فضای جنسیتی شده، احساس امنیت و کنترل فضا در فصل مبانی نظری پرداخته شود. سپس شاخصها ی سه متغیر اصلی جهت آزمون فرضیات مشخص گردد. محدوده مورد مطالعه در این پژوهش، دو میدان با اهمیت شهری مادر و راه آهن در تهران می باشد. در نهایت فرضیه های استخراج شده از چارچوب نظری در نمونه ها به آزمون گذاشته شده و نتایج حاصله از هر میدان با یکدیگر مقایسه می شود. از مجموع مطالعات انجام گرفته می توان گفت که در یک فضای جنسیتی، احساس امنیت زنان کاهش می یابد. از طرف دیگر کنترل فضا دارای معنی دو گانه ای است و بسته به نوع فضای شهری کنترل درآن فضا تاثیر متفاوتی می گذارد و در نهایت اینکه تصویر ذهنی زنان از فضاهای شهری حول دو مفهوم کلیدی احساس امنیت و ترس از فضا شکال می گیرد و این می تواند بر حرکت و تحرک پذیری آنان درفضا تاثیر گذار باشد.