رساله حاضر به مفهوم هماهنگی در استراتژی های نوآوری می پردازد. در رساله به مفهوم نوآوری، استراتژی نوآوری، انواع استراتژی نوآوری در دو شاخه محصول و فرآیند و مفهوم هماهنگی پرداخته شده و ضمن ارائه الگوی هماهنگی استراتژی های نوآوری محصول و فرآیند، توجیه منطقی (قیاسی) این الگو بیان شده است. این تحقیق با این پیش فرض اصلی انجام شده است که هماهنگی در تمام شوون مدیریت باعث عملکرد بهتر سازمانی می شود. در حوزه نوآوری نیز لازم است این هماهنگی به نوعی تعریف شود. برای تعریف این هماهنگی نیاز به اجزای هماهنگی و مبنای هماهنگی است. اجزای هماهنگی در این تحقیق، دو حوزه نوآوری محصول و فرآیند و مبنای هماهنگی نیز چارچوب ارزشهای رقیب (cvf) دانسته شده است. به بیان دیگر، انواع استراتژی های نوآوری محصول لازم است استراتژی های نوآوری فرآیند هماهنگ با خود را داشته باشد که این تحقیق الگوی این هماهنگی را براساس چارچوب ارزشهای رقیب پیشنهاد می نماید. با این پیش فرضها و مفروضات، الگوی هماهنگی میان استراتژی های نوآوری محصول و فرآیند بر مبنای چارچوب ارزشهای رقیب پیشنهاد شده است. در بخش تحلیل آماری این رساله، الگوی پیشنهادی بر اساس رابطه میان میزان هماهنگی و عملکرد شرکتها در جامعه آماری مد نظر تحقیق مورد آزمون قرار گرفته است. آنگاه عملکرد به عنوان تابعی از هماهنگی میان نوآوری های محصول و فرآیند در قالب یک مدل رگرسیونی پیشنهاد گردیده است تا بتواند رابطه ریاضی عملکرد با هماهنگی میان استراتژی های نوآوری را بهتر نشان دهد. در نهایت بر اساس نتایج حاصله آماری، نتایج تئوریک به همراه پیشنهادهایی برای تحقیقات آتی ارائه گردیده است.