هدف از این تحقیق بررسی عوامل اجتماعی تغییر الگوی مصرف مواد مخدر در بین جوانان شهر تهران می باشد. در این تحقیق از روش توصیفی و پیمایشی استفاده گردید و سطح مشاهده، فرد است.. اهمیت اصلی این مسئله در این است که با شیوع زیاد مصرف مواد مخدر صنعتی در بین جوانان به عنوان آینده سازان این کشور خطر جدی جامعه را تحدید می کند. از اینرو با بررسی عوامل اجتماعی، عوامل محیط زندگی، عوامل فردی و اقتصادی در بین جوانان، موضوع تغییر الگوی مصرف مواد مخدر مورد مطالعه قرار گرفت. در این تحقیق با استفاده از چارچوب نظری نظریه کاهش سرمایه اجتماعی فوکویاما، نظریه همنشینی افتراقی "ساترلند" و تئوری محرومیت نسبی به تغییراتی که در الگوی مصرف مواد مخدر در بین جوانان شهر تهران بوجود آمده است، پرداخته شد. بدین منظور در این تحقیق از چهار جامعه آماری نمونه گیری به عمل آمد که جامعه خبرگان، 10 نفر، جامعه درمانگران،50 نفر، جامعه افسران انتظامی مواد مخدر،50 نفر از روش نمونه گیری سیستماتیک جهت تحقیقات اکتشافی نمونه گیری و سپس پرسش به عمل آمد. گروه چهارم جوانان معتاد بین سنین 30-17 بودند که در مرکز ملی مطالعات، کنگره 60 ، مراکز تولد دوباره و مراکز خصوصی نگهداری می شدند که به تعداد 471 نفر از روش نمونه گیری سهمیه ای سیستماتیک جهت انجام کار تحقیقات تعیین گردیدند. سپس از طریق ابزار پرسشنامه، شش فرضیه مورد نظر در این تحقیق، مورد ارزیابی قرار گرفت و به اطلاعات پایه دست یافته شد، .سپس با استفاده از نرم افزار spss جهت توصیف داده ها ، آزمون کای اسکوئر برای جداول دو بعدی و همچنین به منظور تحلیل چند متغیره از تحلیل رگرسیون و تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان می دهد که میانگین سنی مصرف مواد مخدر کاهش یافته است و از بین متغیر ها فقط چهار متغیر "جبران کمبود های فردی و خوش برخوردی و خوش رویی در جمع"، "تفریح در مهمانی ها و بالا بردن لذت جنسی و بیدار بودن شبانه"، "استعمال آسان و با کلاس بودن در بین دوستان و بدون بو و قابل حمل و نقل آسان" و "جنبه نئشگی این مواد" بیشترین تاثیر را در تغییر الگوی مصرف مواد مخدر از سنتی به صنعتی در جوانان به خود اختصاص می دهند. کلمات کلیدی: جوانان، مواد مخدر، الگوی مصرف، تغییر الگوی مصرف، اعتیاد.