مقدمه : با توجّه به این که عوامل زیادی درخود پنداره و اضطراب دختران نوجوان تأثیرگذار است لذا این تحقیق به عنوان یکی از پژوهش هایی که در حیطه روان شناسی به انجام می رسد بر آن است تا به مطالعه این مسئله بپردازد که آیا می توان با توجّه به رضایت زناشویی و یا عدم رضایت زناشویی مادران، خودپنداره و اضطراب دختران نوجوان راپیش بینی کرد؟ روش کار: جامعه آماری این پژوهش کلیّه دانش آموزان دخترسال سوم راهنمایی شهرتهران می باشد که از کل آن ها 144نفرازدانش آموزان منطقه 4 آموزش و پرورش به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند.روش پژوهش ،توصیفی و از نوع علی مقا یسه ای می باشد. متغیر مستقل رضایت زناشویی و متغیرهای وابسته ، خودپنداره و اضطراب می باشند. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه اضطراب کتل، خود پنداره راجرز و رضایت زناشویی انریچ استفاده شد. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون آماری همبستگی و رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج یافته ها نشان داد که: رضایت زناشویی و یا عدم رضایت زناشویی مادران در پیش بینی اضطراب و خودپنداره دختران نوجوان موثّراست.رضایت زناشویی مادران ، خودپنداره دختران نوجوان را بهتر پیش بینی می کند و عدم رضایت زناشویی مادران، اضطراب دختران را بهتر پیش بینی می کند . هرچه میزان رضایت زناشویی مادران بیشتر باشدخودپنداره مثبت دختران نوجوان بیشتر و اضطراب آن ها کمترمی شود و عدم رضایت زناشویی بیشتر ، باعث افزایش خودپنداره منفی و اضطراب بیشتر دختران نوجوان می شود.