سیستم گسلی کازرون در بخش میانی کمربند چین – تراست زاگرس شامل سه گسل به نامهای کازرون، برازجان و دنا با شکلهای مشابه با راستای 180 - 170 nو پایانه جنوبی خمیده شده به سمت جنوب شرق و دارای مکانیسم حرکتی راستالغز راست گرد می باشند. در کنار این گروه از گسل های هم راستا و هم حرکت با این گسل ها به نام های کره بس سبزپوشان و سروستان قرار دارند. یک زمین لرزه می تواند حاصل حرکت یک گسل و یا القای آن از طریق گسل های مجاور باشد. در این بررسی به بیان تأثیر متقابل گسل های نوع امتدادلغز به کمک داده های لرزه ای در محدوده سیستم گسلی کازرون پرداخته و در راستای آشکار نمودن ارتباط بین گسل ها در محدوده مطالعاتی، از روش های تحلیل زمانی – مکانی زمین لرزه ها استفاده شده است. برای بیان تأثیر متقابل گسل ها از میزان انرژی لرزه ای رها شده توسط زمین لرزه ها به مدت 15 سال ( ژانویه 1996 تا نوامبر 2010 میلادی ) به صورت بازه های شش ماهه استفاده گردیده است. این داده ها بر روی شبکه بندی قرار گرفته و میزان انرژی هر سلول با توجه به تعداد و میزان انرژی مجموع زمین لرزه های یک سلول محاسبه گردیده است. سلول های پر انرژی در هر بازه زمانی شش ماه و بر اساس موقعیت این سلول در نظر گرفته شده و مهاجرت مکانی این سلول ها به عنوان اساس مهاجرت لرزه ای در منطقه محسوب گردیده است. با توجه به 30 نقشه حاصل از 30 بازه زمانی و مقایسه این نقشه های دارای سلول پر انرژی ارتباط و القای زمین لرزه در بین گسل ها آشکار گردید و این مهاجرت به لحاظ آماری دارای بیشترین تعداد در بین دو گسل کازرون و برازجان از سیستم گسلی کازرون و همچنین بین دو گسل کازرون و کره بس بوده است که شواهد هندسی و ساختار هر یک از گسل ها نیز تأییدی بر وجود تأثیر متقابل بین گسل ها می باشد. بنابر بررسی صورت گرفته تأثیر متقابل بین گسل های کازرون و برازجان با توجه به خم های موجود در دو گسل و شرایط تأثیر در خم ها و بین گسل کازرون و گسل کره بس با توجه به شیب غرب سوی گسل کره بس به اثبات می رسد.