امروزه چالش بزرگ انسان عصر ما سرطان است. سالها پیش ازسوزاندن برای درمان انواع تومورهای سرطانی استفاده می شد و این منجر به تکامل وگسترش انواع وسایل تولید کننده گرما نظیر: امواج ماکروویو، گرم کنهای برقی ساده، امواج صوتی و پرتو لیزر در درمان سرطان شد. پیشرفتهای جدید در دانش نانوذرات و نانوتکنولوژی سبب شد که دانشمندان به استفاده از نانوذرات در تشخیص، تصویر برداری ودرمان تومورها بپردازند. پس از آن گروهی دیگراز محققین نانوتوپکها را برای نور-گرما درمانی تومورها پیشنهاد کردند. نانوتوپک از یک هسته مرکزی از جنس سیلیکا و روکش نازکی ازنانوذرات طلای یک نانومتری ساخته شده است و نسبت قابل تنظیم این دو بهم سبب می شود که نانوتوپک خاصیت جذب یا متفرق کردن نور را دارا باشد. زمانیکه به نانوتوپکهایی با هسته سیلیکایی به قطر nm100 و با روکشی از ذرات طلا به قطر nm 10 نور لیزری در ناحیه نزدیکبه زیر قرمز nm)1100-700) تابانده شود، الکترونهای لایه ظرفیت که بنام پلاسمون سطحی نیز مشهورند تحریک شده و بقدر کافی گرم می شوند که مرگ سلولی سلولهای سرطانی و حذف تومور راالقا کنند. vhh بخش بسیار متغیرآنتی بادی زنجیره سنگین شتری که در سال1993 کشف شد. نانو بادی نوترکیب شتری (vhh) یک دهم وزن مولکولی یک آنتی بادی مونوکلونال موشی را دارد و دارای حلالیت بالا، پایداری فیزیکی- شیمیایی زیاد، تولید انبوه و بیان خوب در میکروارگانیسمها، نفوذ سریع در بافتها و زمان پاکسازی مناسب از خون است. در این تحقیق ما با استفاده از کتابخانه فاژمیدی که حاوی قسمتهای متغیر آنتی بادی شتری بود و به کمک تکنیک نمایش فاژی توانستیم علیه دومن خارج سلولی فاکتور رشد اپیدرمی 2 انسانی (her-2) یک نانوبادی نوترکیب تک دومنی جدا کنیم که آن را sr-87 نامیدیم. بیان بیش از حد her-2 گاهی اوقات منجر به سرطان سینه با پیشرفت سریع و پاسخ کم به درمان می شود. هدف گیری گیرنده her-2استراتژی خوبی برای هدف گرفتن سلولهای سرطانی بیان کننده آن است. همچنین ما نانوتوپکهایی با مشخصاتی که ذکر شد، ساختیم و نانوبادی sr-87 را به آن متصل نمودیم و به منظور نور- گرما تیمار بر سلولهای سرطانی helas3 (her-2-) و sk-br-3(her-2+) اثر دادیم. سپس نور لیزری به طول موجnm 830به آن تاباندیم. آزمایشات ما روی چند گروه متفاوت انجام گرفت و نتایج بدست آمده نشان داد که نانوتوپکهای کونژوگه شده به نانوبادی فقط به سلولهای sk-br-3متصل می شوند زیرا برخلاف سلولهای helas3 آنها گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی 2 انسانی دارند. زمانی که هر دو رده سلولی در معرض پرتو لیزر قرار می گیرند اثر لیزر بصورت بیش از 80%مرگ سلولی فقط در سلولهای sk-br-3 مشاهده می گردد.