هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر دستورالعمل های کانون توجه تکلیف فراقامتی بر اکتساب و یادگیری کنترل قامت بود. در این تحقیق 33 دانشجوی پسر مقطع کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت داوطلبانه، در قالب 3 گروه 11 نفری که براساس نمره ثبات کلی توسط آنها در پیش آزمون به سه گروه توجه بیرونی و درونی و کنترل به طور تصادفی تقسیم شدند. از آزمودنی ها خواسته شده بود با استفاده از توجه روی تکلیف فراقامتی، کنترل قامت خود را روی دستگاه تعادل سنج حفظ کنند. دستورالعمل ها در ارتباط با توجه روی میله (توجه بیرونی) و دست (توجه درونی) و بدون دستورالعمل (کنترل) بودند. برای تحلیل داده ها از آزمون تی وابسته و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که کنترل قامت آزمودنی های گروه توجه بیرونی در مرحله اکتساب (15/4=m) و یادداری (27/4=m) کمتر از گروه توجه درونی در مرحله اکتساب (15/5=m) و یادداری (76/4=m) بود (05/0<p). همچنین اختلاف تفاضل میانگین کنترل قامت سه گروه در مرحله اکتساب (05/0<p) و (10/8=f) معنی دار بود در حالی که تفاضل میانگین سه گروه در مرحله یادداری (05/0>p) و (23/3=f) معنی دار نبود. نتیجه اینکه دستورالعمل های توجه بیرونی تکلیف فراقامتی منجر به کنترل قامت بهتر نسبت به دستورالعمل های توجه دورنی و گروه کنترل می گردند که تأیید کننده مزایای اتخاذ کانون توجه بیرونی تکلیف فراقامتی روی کنترل قامت می باشد که در مطالعات گذشته نشان داده شده است.

هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه توانمند سازی با تعهد سازمانی کارکنان اداره کل ورزش و جوانان خراسان رضوی می باشد. تحقیق فوق از نوع همبستگی و علی مقایسه ای بوده و به صورت پیمایشی انجام گرفته است. جامعه تحقیق را کلیه کارکنان اداره ورزش و جوانان خراسان رضوی بودند که به علت محدود بودن حجم نمونه تمامی جامعه آماری در این تحقیق به عنوان نمونه آماری مد نظر قرار گرفتند. که تعداد 52 نفر از جامعه مورد بررسی در این پژوهش مشارکت نموده و به پرسشنامه توانمندسازی اسپریتز (1995) و پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و میر (2004) پاسخ دادند. برای توصیف داده ها از روش های آمارتوصیفی و آمار استنباطی شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، آزمون معناداری ضریب همبستگی خطی پیرسون و اسپیرمن، آزمون استودنت(t- test)، آزمون کولموگروف – اسمیرنف و رگرسیون چند متغییره و آزمون آنالیز واریانس یکطرفه (anova) استفاده شد. میانگین نمره توانمند سازی 9.74± 65.47 می باشد و میانگین نمره تعهد سازمانی 11.7± 67.10 می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که بین توانمند سازی با تعهد سازمانی رابطه معنادار وجود دارد(996/0 r= و 000/0 p=). بین توانمند سازی و تعهد سازمانی با سن، سابقه کار و میزان تحصیلات کارکنان رابطه معنا داری مشاهده نگردید. بین کارکنان زن و مرد از نظر میزان توانمند سازی و تعهد سازمانی تفاوت معنی داری مشاهده نگردید. توانمند سازی کارکنان برای سازمان یک ضرورت است. با افزایش توانمندسازی در کارکنان تعهد آنان نسبت به قبل افزایش یافته و آن ها خود را به عنوان عضو تیمی از سازمان قلمداد کرده و تلاش خود را برای موفقیت سازمان دو چندان می کنند

مقدمه: امکانات و فضاهای ورزشی یکی از ابزارهای رشد و توسعه ورزش است. به نظر می رسد دسترسی به فضاهای ورزشی می تواند در افزایش سطح فعالیت فیزیکی جمعیت شهری موثر باشد. در حال حاضر یکی از مهمترین مشکلات موجود در شهرهای کشور استقرار نامناسب فضاهای ورزشی در میان کاربری های شهری است به نحوی که بسیاری از افراد جامعه به علت عدم دسترسی به آن ها نمی توانند از فضا های ورزشی به نحو مطلوب استفاده کنند. هدف: هدف از انجام این تحقیق تحلیل فضایی اماکن ورزشی شهرهای استان خراسان شمالی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی(gis) می باشد. روش انجام: این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. با استفاده از چک لیست و با کمک gps برداشت اطلاعات صورت گرفت. با استفاده از نرم افزار gis و باکمک تجزیه و تحلیل های موجود در این نرم افزار اقدام به تحلیل فضایی اماکن ورزشی استان خراسان شمالی گردید. همچنین با کمک تحلیل های موجود همجواری های سازگار و ناسازگار با اماکن ورزشی و همچنین استاندارد اماکن ورزشی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاکی از این واقعیت است که در مجموع شهر های استان وضعیت مناسبی را به لحاظ توزیع فضایی –مکانی اماکن ورزشی دارا نمی باشند. و به لحاظ همجواری ها در مجموع بیش از نیمی از اماکن با کاربری های مجاور سازگاری دارند. از نقطه نظر شاخص های استاندارد مورد بررسی وضعیت نسبتا مناسب می باشد. نتیجه گیری: توزیع فضا های ورزشی متناسب با حجم جمعیت و مساحت شهرهای مورد مطالعه نمی باشد. تناسب فضایی میان فضاهای ورزشی کوچک، متوسط و بزرگ وجود ندارد. اما به لحاظ همجواری97/63 درصد از اماکن ورزشی با هر سه کاربری فضای سبز، اماکن مسکونی و اماکن آموزشی همجواری مناسبی داشته اند. در خصوص شاخص های استاندارد تنها 39 درصد از فضاهای ورزشی استان در وضعیت مطلوبی قرار دارند.

هدف: تأثیر تمرینات منتخب پیلاتس و ذهنی بر تعادل سالمندان روش: پژوهش از نوع نیمه تجربی بود. جامعه آماری سالمندان شهر مشهد بودند که از طریق فراخوان و به طور داوطلب دعوت به همکاری شدند. نمونه آماری 60 نفر از سالمندان سالم با دامنه سنی 77-63 سال بودند که از وسایل کمکی برای راه رفتن استفاده نمی کردند و داروهای ضد تشنج و داروهای اعصاب نیز مصرف نمی کردند. برنامه تمرینات منتخب پیلاتس و ذهنی به مدت 4 هفته سه جلسه ای، به مدت 45 دقیقه به طول می انجامید. قبل و بعد از شرکت در تمرینات منتخب پیلاتس و ذهنی، تعادل ایستا و پویای آزمودنی ها به ترتیب با آزمون تعادلی لک لک و آزمون زمان برخاستن و راه رفتن سنجیده شد. داده ها به وسیله آزمون t استودنت، آزمون واریانس مرکب و آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری (p<0/05) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که برنامه تمرینات منتخب پیلاتس و ذهنی تأثیر معناداری بر تعادل ایستا و پویای سالمندان داشت. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تمرینات پیلاتس و ذهنی موجب افزایش معنادار نمرات آزمون تعادلی لک لک می گردد. همچنین این تمرینات موجب کاهش معنادار در زمان انجام آزمون زمان برخاستن و رفتن می شود؛ بنابراین نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که احتمالاً انجام تمرینات پیلاتس و ذهنی سبب بهبود تعادل سالمندان می شود. کلیدواژه ها: تمرینات پیلاتس، تمرینات ذهنی، تعادل، سالمند

هدف از انجام این تحقیق، بررسی ارتباط رشد مهارت های حرکتی بنیادی با آمادگی هوازی وحافظه کاری کودکان 11- 9 ساله بود. نمونه آماری شامل 110 دانش آموز دختر شهر مشهد بود که به صورت تصادفی انتخاب شدند. دوازده مهارت حرکتی بنیادی بر اساس آزمون رشد حرکتی درشت-2شامل 6 مهارت جابجایی (دویدن، یورتمه رفتن، لی لی کردن، پرش افقی، سرخوردن، گام کشیده) و 6 مهارت کنترل شیء(ضربه زدن به یک توپ ساکن، گرفتن، ضربه زدن با پا، غلتاندن با پایین دست، پرتاب بالای دست، دریبل درجا) بررسی شد. آمادگی هوازی به وسیله آزمون پله و حافظه کاری از طریق مقیاس عددی هوشی وکسلر اندازه گیری شد. نتایج نشان دهنده عدم ارتباط ین مهارت های حرکتی بنیادی وآمادگی هوازی (248/0p=، 113/0- =r)، عدم ارتباط بین مهارت های حرکتی بنیادی باحافظه کاری (780/0p=، 027/0 - =r) بود. درحالی که ارتباط مثبت معنی داری بین آمادگی هوازی و حافظه کاری وجود داشت (017/0p=، 232/ 0r=). محتاطانه پیش بینی می کنیم که احتمالاً تغییرات ساختاری وعملکردی ممکن است ارتباط مهارت های حرکتی بنیادی با آمادگی هوازی وحافظه کاری را در این مطالعه توضیح دهد.