هدف از انجام این تحقیق ارزیابی وضعیت بهداشتی وایمنی استخرهای سطح شهر اهواز و مقایسه با برخی استانداردهای بین المللی می باشد.تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی پیمایشی است و برای دستیابی به اهداف تحقیق از مشاهده و با استفاده از چک لیست انجام گردید. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه ی استخرهای روباز وسرپوشیده سطح شهر اهواز می باشد (n=28) که به دلیل تعداد کم جامعه آماری به روش سرشماری تمام جامعه آماری به عنوان نمونه ی آماری انتخاب شد(n=n) ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه ای است که به شکل چک لیست تهیه گردیده و محقق بر اساس پرسشنامه های قبلی و شاخص های بین المللی تدوین نموده است .پایایی این پرسشنامه از دو روش آلفای کرونباخ و تنصیف به ترتیب 0/88 و0/72 می باشد. روایی آن نیز به صورت محتوایی با استفاده از نظر خبرگان حوزه به دست آمدونیز71%= kmo بدست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها در این پژوهش از روش های آمار توصیفی مانند محاسبه ی فراوانی ، درصد ،میانگین وانحراف معیار وهمچنین آماراستنباطی مانند آزمون کای اسکوار ، آلفای کرونباخ وتنصیف استفاده شد . سطح معنی داری نیز 0/05 در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که استخرهای سطح شهر اهواز ازنظر بهداشتی و ایمنی در مقایسه با استانداردهای بین المللی در حد قابل قبولی قرار دارند به عنوان مثال 58/4 درصد استخرها در بخش بهداشت آب و سیستم تصفیه با استانداردهای بین المللی مطابق بوده و 52/3 درصد در بخش ایمنی کاسه ی استخر با استانداردهای بین امللی مطابقت نداشته اند . و نیز نتایج نشان داد که پراکندگی استخرهای فعال سطح شهر اهواز چه از نظر تناسب با جمعیت و چه از نظر تناسب با مساحت مناطق هشتگانه شهری وضعیت مناسبی ندارند.

هدف از تحقیق حاضر، بررسی رضایت شغلی و سلامت روان دبیران تربیت بدنی شهر اهواز بود. روش تحقیق از نوع توصیفی – همبستگی و به روش میدانی انجام شده است. جامعه آماری، کلیه ی دبیران تربیت بدنی مدارس دولتی مقطع متوسطه چهار ناحیه آموزش و پرورش شهر اهواز که در سال تحصیلی 90-89 مشغول به کار بودند(144 n=)، نمونه گیری به روش سرشماری وکل جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند، در پایان پس از بررسی 88% پرسشنامه های عودت شده مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفتند(تعداد برگشتی=127). ابزار اندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته مشخصات فردی، پرسشنامه استاندارد سلامت روان(scl-??-r) دراگوتیس(1984) ورضایت شغلی پائول اسپکتور( 1994) می باشد. پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 97/0 و80/0 به دست آمد. برای توصیف ویژگی های فردی آزمودنی ها و همچنین متغیرهای تحقیق از روش های آماری توصیفی و برای آزمون فرضیه ها از روش های آماری استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون، همبستگی اسپیرمن، ضریب همبستگی چندگانه، آزمونt مستقل، تحلیل وایانس یک متغییره وچندمتغییره و آزمون پیگیری lsd استفاده شد. نتایج آزمون فرضیه های تحقیق در سطح 05/0=? نشان داد: بین میزان سلامت روان و رضایت شغلی دبیران تربیت بدنی رابطه منفی معنی دار وجود دارد، بطوری که با افزایش مشکلات سلامت روان رضایت شغلی کاهش می یابد. همچنین از بین ابعاد هشتگانه سلامت روان، اضطراب)، حساسیت در روابط بین فردی، افسردگی، شکایت های جسمانی، پرخاشگری، وسواس-اجبار و افکارپارانوئیدی با رضایت شغلی رابطه منفی معنی داری را نشان داد. نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد بین مولفه های رضایت شغلی و سلامت روان رابطه چندگانه وجود دارد و ارتقاء به تنهایی قوی ترین پیش بینی کننده میزان سلامت روان دبیران تربیت بدنی به شمار می رود. در میان ویژگی های فردی، بین سلامت روان با سن ، وضعیت تاهل، میزان تحصیلات، رشته تحصیلی، رابطه معنی داری وجود ندارد، ولی بین میزان سلامت روان و نوع استخدامی ارتباط منفی و بین میزان سلامت روان و سابقه کار رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. همچنین بین رضایت شغلی با وضعیت تاهل، نوع استخدامی، میزان تحصیلات رابطه مثبت و با سابقه کار و سن رابطه منفی معنی داری وجود دارد.

این پژوهش به منظور آموزش مهارت دلگرم سازی به مربیان کودکان پرورشگاهی و بررسی میزان بهزیستی آن کودکان انجام شده است، گروه نمونه 15 نفر دختر7 تا 12 ساله به صورت تصادفی از پرورشگاه استان تهران در سال1392 انتخاب شده اند و سپس با استفاده از مقیاس بهزیستی اسکیهل پیش آزمون از آن ها گرفته شده است و سپس 5 مربی به صورت داوطلب انتخاب شده اند و مهارت دلگرم سازی به آن ها آموزش داده شده است و سپس بعد از یک ماه پس آزمون از کودکان گرفته شده است. نتیجه ای که به دست آمد نشان داد که: آموزش دلگرم سازی به مربیان پرورشگاهی، بهزیستی روانشناختی، کودکان، 7 تا 12 سال تحت مراقبت را افزایش می‏دهد. که با توجه به اینکه معناداری بیشتر از 05/ . به دست آمده است، فرض تحقیق رد می‏شود و آموزش دلگرمی بر بهزیستی روانشناختی کودکان تأثیری نداشته است. و فرضیه دوم در این پژوهش آموزش دلگرم سازی به مربیان پرورشگاهی، ناراحتی روانشناختی کودکان 7 تا 12 تحت مراقبت را کاهش می‏دهد. که با توجه به اینکه معناداری بیشتر از 05/ . به دست آمده است، فرض تحقیق رد می‏شود. آموزش دلگرمی بر ناراحتی روانشناختی کودکان تأثیری نداشته است که در نتیجه هر دو فرضیه این پژوهش رد شده اند. بر این اساس می توان بیان کرد که احتمالا بهزیستی روانی این کودکان به علت آسیب های تحولی و طولانی امکان بازسازی نداشته و شاید نیاز به برنامه طولانی مدت دارد .